50 พุ่งชนเป้าหมาย “พี่ธีคะ...เราเลิกกันเถอะค่ะ” ในที่สุดถ้อยคำที่ซักซ้อมมาตลอดทั้งคืนก็ได้พูดออกไปเสียที แต่เป็นการบอกเลิกผ่านโทรศัพท์ ไม่ใช่พูดต่อหน้า รดาใจกล้าแต่ก็ไม่แน่จริง “หา? ว่าไงนะ ไหนลองพูดอีกทีสิ” ชลธีเงียบไปหลายอึดใจกว่าจะตอบกลับมา เขากดรับสายโดยที่เธอไม่เอ่ยทักทายสักคำ และตรงมาพร้อมกับการบอกเลิก “เราเลิกกันเถอะค่ะพี่ธี รดาว่าเราไปต่อกันไม่ได้ เราเหมือนจะเข้ากันได้แต่มีบางอย่างที่มันไม่ใช่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ธีดูแลรดาอย่างดี แต่ในเมื่อไม่ใช่ก็ต้องปล่อยมือ” “หรือจริงๆ แล้วมึงกำลังมีใครกันแน่” ชลธีตะคอกใส่และเปลี่ยนสรรพนามตามอารมณ์ อุตส่าห์ซื้อกำไลง้อตั้งแสนกว่าบาทแต่กลับตอบแทนแบบนี้น่ะเหรอ “พูดดีๆ นะคะ อย่าหยาบคาย อย่าใส่ร้ายกัน รดากำลังอัดเสียงอยู่ บอกเผื่อไว้ก่อนให้รู้ว่ารดาไม่ได้หวังร้าย คนบอกเลิกไม่ใช่ไม่เจ็บนะคะ แค่ไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้” “ไม่ได้หวังร้ายบ