ข้าวหอมเลือกที่จะขอร้องพายุให้เธอนั้นได้ออกมาพูดคุยกับคีรินท์ตามลำพัง ตอนเเรกดูท่าพายุเหมือนจะไม่ยอม แต่โดนเธอส่งสายตากระเง้ากระงอดพลางเอ่ยขอร้องเขาจึงยอมให้เธอออกมา ต่อหน้ากลุ่มเพื่อนข้าวหอมไม่อยากต่อว่าพายุอย่างเช่นตอนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง เขาให้เกียรติเพื่อนเธอและตัวเธอเอง ข้าวหอมจึงยังไว้หน้าพายุอยู่บ้าง
เธอออกมากับคีรินทร์สองคน ปล่อยให้พายุนั่งปลอบขวัญกวางและเจแปนเป็นการใหญ่ คีรินทร์พาเธอขับรถออกมาตามท้องถนนแต่ยังคงไร้จดหมายที่จะไปไหนสักหนแห่ง เขายังคงนั่งนิ่ง ไม่พูดจาจนข้าวหอมเองเกิดอาการหวาดหวั่น
"คี เป็นอะไรหรือเปล่า?"
"เป็น!" เขาเพียงตอบกลับสั้นๆ ทำเอาใจเธอหล่นตุ๊บ
"ปะ เป็นอะไร?"
"เป็นบ้า! ก็เมียจ๋าเล่นทำตัวแบบนั้นอะ แล้วจะให้ผัวจ๋าทนได้ไง!"
จู่ๆ คีรินทร์คนเดิมที่ก่อนหน้าทำท่าทางคล้ายกับจะหักคอทุกคน บัดนี้กลับพูดจาน่าเอ็นดูจนเธออดขำไม่ได้ คีรินทร์ยังคงทำหน้าบึ้งตึงคิ้วขมวด แต
