"เป็นไงไอ้เพื่อนรัก เด็กมึงล่ะ?"
เสียงทักทายจากพ่อหนุ่มสายเอนเตอร์เทนอย่างคิมหันต์ เพียงแค่ประตูห้องเปิดออกตามด้วยร่างชายหนุ่มสวมเเว่นคนเดิม พายุกลับมาจากการช่วยเหลือเหล่าเพื่อนของข้าวหอม หลังจากนั้นเธอก็ทิ้งเขาไปกับชายหนุ่มอีกคน พายุโทรไปเป็นสิบๆสายสาวเจ้าก็ไม่ยอมกดรับสักครั้ง เขาไม่รู้จะตามเธอได้ที่ไหน ทำได้เพียงกลับมาสงบสติที่คอนโดตนเอง และระบายกับเพื่อนสนิทที่นั่งรอเขาอยู่ในห้อง
"หนีไปกับผู้ชาย กูตามไม่เจอ" พายุพูดอย่างคนหัวเสีย
"ว้าวๆ ข้าวหอมแม่งเจ๋งว่ะ ทำเนิร์ดปลอมแบบมึงเสียฟอร์มได้ ฮ่า ๆ ๆ"
"มึงหุบปากเลย กูเจอเมื่อไหร่กูจะฟาดให้!"
พายุยิ่งหงุดหงิดหนักกว่าเดิม เมื่อเพื่อนสนิทตนเอาแต่พูดหยอกล้อเขาไม่หยุด มันอุ้มเจ้าหน้าขาวไปพลางหัวเราะไป จนพายุอดใจไม่ไหวอยากถีบให้กระเด็นสักป๊าบ
"เหรอ! มีสิทธิ์อะไรไปทำเขา?" คิมหันต์ยังคงขยี้จุดพายุไม่ยอมเลิกรา เขาชอบใจสุดๆเวลาไอ้เพื่อนเนิร์ดมั
