พลางก้มใบหน้าลงไปหมายจะขโมยหอมแก้มนวลสักฟอด แต่เธอรีบยกมือขึ้นดันไว้ “ คุณ ! อายติ๊กบ้างสิคะ ! ” พิธานแกล้งทำปากย่นอย่างเด็กโดนขัดใจ ติ๊กรีบหาความดีความชอบเข้าตัวทันที เผื่อได้ลดโทษกึ่งหนึ่งก็ยังดี ดีไปกว่านั้นอาจพ้นผิดก็เป็นได้ “ ไม่ต้องอายหรอกมีน ถ้าเป็นเจ้านายติ๊กเชียร์เต็มที่ เจ้านายเป็นคนดี ทั้งหล่อ ทั้งสมาร์ท หน้าที่การงานก็ดี เป็นผู้ใหญ่ เป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลก ผู้หญิงที่เจ้านายรักต้องโชคดีที่สุดแน่ ๆ ” พิธานยกนิ้วโป้งพร้อมขยิบตาให้ติ๊กอย่างโดนใจ ลูกน้องตัวป้อมฉีกยิ้มจนตาหยี “ มีนไปบอกเลิกพี่กรเถอะ ไม่ต้องสงสารหรอก เขายังไม่สงสารมีนเลย ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ คนที่น่าสงสารก็คือมีนเอง... ” เจ้านายอ้าปากพะงาบ ๆ พยักหน้าหงึกหงัก ติ๊กรู้สัญญาณที่ส่งมาทันทีว่า “ ผม ” ซึ่งก็หมายถึงตัวเจ้านายเองนั่นแหละ “ และคนที่น่าสงสารที่สุ