“อ้าว! อะไรกันคุณ ทำไมคุณไปพูดแบบนั้นกับลูก นี่กำลังเสี้ยมลูกให้เกลียดฉันใช่ไหมคะ” พลอยวารินทร์ขึ้นเสียงเขียวแล้วเดินเข้าหาพ่อตัวแสบที่แอบแทงข้างหลังเธอ
“เปล่านะเอพริล คุณฟังผมก่อน ผมไม่ได้ฟ้องลูก ก็เมื่อครู่นี้ก่อนกินมื้อค่ำลูกเข้ามาถามผมว่าทำไมผมถึงไม่เคยมานอนที่นี่ มาเล่นกับแกแบบนี้ ผมก็ตอบไปแบบที่คุณเคยบอกว่าผมมีบ้านหลังใหญ่ที่นี่แคบไปสำหรับผม”
“ใช่ ฉันพูดแบบนั้นจริง ๆ แต่คุณไม่ต้องตอบตรงไปทุกประเด็นกับเด็กเล็กก็ได้ ตอบแบบนี้ฉันก็กลายเป็นยัยแม่ใจร้ายที่กีดกันลูกกับพ่อเขาไม่ให้เจอกันน่ะสิ”
สีหน้าเฮย์เดนจริงจังขึ้นเล็กน้อย “ไม่ได้นะคุณเราไม่ควรโกหกเด็ก ผมศึกษามาจากคู่มือการเลี้ยงเด็กหลายเล่ม ถึงผมจะไม่เคยเตรียมตัวเป็นพ่อใครมาก่อน แต่ผมก็ศึกษาหาความรู้ ในเมื่อผมต้องดูแลไข่มุกต่อจากคุณ ผมก็หาข้อมูลมาพอสมควร กฎสำคัญสำหรับการเลี้ยงเด็กคือห้ามพูดโกหก ไม่ว่าเรื่องใด ๆ ทั้งสิ้น”
“เหรอคะ” พ
