คนเป็นแม่เลยหัวเราะแห้ง ๆ แก้อาการหน้าแตก “แต่แม่ทำอาหารอร่อยนะคะ ไข่มุกเคยบอกว่าฝีมือแม่อร่อยที่สุดในโลก”
“แด๊ดบอกว่าไม่มีอะไรในโลกที่อร่อยแล้วแด๊ดซื้อให้ไข่มุกกินไม่ได้” ลูกสาวก็ยังเงยหน้าตอบกลับมาหน้าตาเฉย
“อะไรนะ!” พลอยวารินทร์ขึงตาดุ น้ำเสียงที่เคยหวานเสมอเวลาคุยกับลูกแข็งขึ้นเพราะอารมณ์กำลังพุ่ง “แด๊ดพูดแบบนี้จริง ๆ เหรอ” พลอยวารินทร์ได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอีกตามเคย
ฟากเฮย์เดนบังเอิญกลับมาได้ยินพอดี เขายิ้มบาง ๆ ฟังการสนทนาของสองแม่ลูก เขาเห็นไข่มุกพยักหน้ารัว ๆ บอกคนเป็นแม่ จากนั้นเฮย์เดนก็เดินกลับห้องไปพร้อมกับความคิดบางอย่าง วันนี้เป็นวันที่เขามีโอกาสใกล้ชิดกับเธอและลูกมากที่สุดตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น คำว่าครอบครัวมันผุดขึ้นมาในหัวเขาได้อย่างไร
ทีแรกที่เขาอยากให้ไข่มุกอยู่กับเขาเพราะความเป็นแบรดฟอร์ด ส่วนแม่ของลูกเขารู้ว่าเธอยังสาวเกินไปที่จะมาอยู่เลี้ยงลูกให้เขาอย่างเดียวโดยที่
