"เอาประเด็นสำคัญเลยค่ะ ฉันไม่ชอบอ้อมค้อม"
"ฉันเป็นคู่หมั้นพี่พายุ"
แค่เธอคิดว่าเขาเป็นแฟนกันใจเธอก็แทบแตกสลายแล้ว แต่นี่เขาเป็นคู่หมั้นกัน แล้วหมั้นกันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ทำไมเขาทำกับเธอแบบนี้ พลันน้ำตาก็ปริ่ม ๆ จะไหลออกมา แต่ลินดาต้องกดมันเอาไว้อย่างหนัก
"ฉันไม่โกรธเธอหรอกนะ เรื่องเธอกับเขาฉันเองก็รู้มาสักพักแล้ว แต่ฉันไม่สนใจหรอก เพราะอีกไม่นานฉันกับเขาก็ต้องแต่งงานกัน"
อันนาจงใจย้ำคำว่าแต่งงานให้ลินดาได้ยิน แต่ดูเหมือนหญิงสาวตรงหน้าจะเข้มแข็งพอตัว เพราะไม่เห็นว่าเธอจะร้องไห้ออกมาที่ต้องรู้ว่าคนที่กกกอดอยู่ทุกคืนเขามีเจ้าของแล้ว
"เก็บความใจดีของคุณเอาไว้เถอะค่ะ ฉันไม่ต้องการ"
"....."
"อีกอย่างอยากให้คุณบอกคนของคุณให้เลิกยุ่งกับฉันสักที เพราะฉันเองไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยสักนิด ถ้าเขาไม่ใช้วิธีกักขังฉันไว้ ฉันคงไม่อยู่กับเขาแบบนี้หรอกค่ะ"
ลินดาพูดออกไปโดยอารมณ์โกรธ นึกโทษตัวเองที่ยอ
