ปัทกรณ์เลือกนอนที่บ้านกับพ่อและแม่ หนึ่งเดือนมานี้เขาแทบจะไม่ได้ออกไปเที่ยวนอกบ้านเลยสักครั้ง เป็นความรู้สึกเบื่อหน่ายจนไม่อยากทำอะไร ไม่อยากใช้ชีวิตอย่างเช่นแต่ก่อนที่เคยทำมาเลย แต่ก่อนชีวิตเคยมีความสุขมากกว่านี้ รู้สึกแฮปปี้มากกว่านี้ แต่เพราะตั้งแต่ลักขณาไม่ได้มาป้วนเปี้ยนอยู่รอบกาย ไม่ได้พบเจอหน้าเธอเหมือนแต่ก่อน รู้สึกเหมือนชีวิตเริ่มขาดอะไรไปสักอย่าง ไม่มีหญิงสาวให้คอยไปหาในวันที่รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตอย่างเช่นนี้ ก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกันเขาและเธอ รู้สึกดีต่อกันกว่าพักหลังมานี้มาก คุยได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องไร้สาระ หญิงสาวจะเป็นคนที่รับฟังแม้ในวันที่เขารู้สึกไม่สบายใจ เขาคุยกับเธอได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องของผู้หญิงที่เขาไปเที่ยวและพบเจอมา แต่ความไม่พอใจที่หญิงสาวทำให้ชีวิตของเขาต้องสะดุดอย่างไม่ทันได้ตั้งรับ ทำให้รู้สึกโกรธและไม่อยากสนิทสนมกับเธอเหมือนเมื่อก่อนนี้อีกเลย
ท่อนแขนแข็งแร
