ตอนที่26 ความรักที่หล่นหาย

1405 คำ

ย่างเข้าสู่เดือนที่สองของการหายตัวไปของลักขณา ปัทกรณ์ยังคงใช้ชีวิตด้วยความหงุดหงิดหัวเสีย จากชายหนุ่มขี้เล่นแปรเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มที่ไม่มีใครจะเข้าหน้าเขาติดได้เลย ทุกคนภายในบริษัทต่างไม่อยากจะอยู่ใกล้ แม้แต่เลขาส่วนตัวที่ทำงานมาด้วยกันนานนับสิบปี ก็ยังไม่กล้าที่จะยืนอยู่ต่อหน้าของประธานหนุ่มเกินสิบนาทีเลยสักครั้ง ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมปัทกรณ์ถึงได้มีอารมณ์หงุดหงิดได้ทุกวันอย่างไม่เคยมีมาก่อน "คุณรัตน์ผมไม่เข้ามาแล้วนะครับ วันนี้ผมจะกลับบ้านเลย ถ้ามีอะไรด่วนคุณก็เลื่อนนัดออกไปก่อนก็แล้วกัน ผมไม่ค่อยสะดวกจะพบเจอใคร" "ได้ค่ะคุณปัท ขับรถกลับบ้านดี ๆ นะคะ" คล้อยหลังของปัทกรณ์ไป เลขาหน้าห้องถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกโล่งใจเป็นที่สุด "ท่านประธานเป็นอะไรนะพี่รัตน์ ทำตัวเหมือนหมาบ้ามาสองเดือนแล้วนะนี่" "ฉันจะไปรู้หรือไงล่ะ สงสัยใกล้จะวัยทอง ฉันรู้สึกอึดอัดมากเลย อยากจะลาออกจากการเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม