เอิงเอย....
หลังจากที่อาบอมปลุกฉันจนตื่นและเราได้ปรับความเข้าใจกันฉันก็รีบลุกเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเพราะวันนี้ต้องไปทำกิจกรรมเก็บใบชาที่ไร่แต่เช้า พอฉันเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเสื้อผ้าชุดใหม่ซึ่งถ้าให้เดายัยเอมิน่าจะเอามาให้วางอยู่บนเตียงส่วนอาบอมไม่อยู่น่าจะอยู่ไปข้างนอก ฉันรีบแต่งตัวเพราะจะสายแล้วพอเปิดประตูออกมาก็เจออาบอมกับยัยเอมินั่งคุยกันอยู่
"ยัยบ้าเอิงแกรู้มั้ยว่าฉันเป็นห่วงแกมากแค่ไหน" พอยัยเอมิเห็นหน้าฉันก็รีบวิ่งเข้ามาหาแล้วกอดฉัน
"ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว" ฉันกอดและตอบยัยเอมิไป
"ต่อไปฉันจะไม่ปล่อยแกให้ไปไหนคนเดียวแล้วนะถ้าไม่มีใครไปเป็นเพื่อน"
"อื้มมม"
"มาทานข้าวเช้ากันได้แล้วเดี๋ยวจะไปทำกิจกรรมไม่ทัน" อาบอมพูดฉันกับยัยเอมิก็รีบเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งมีข้าวต้มวางอยู่คนละชามพร้อมนมและน้ำส้ม
"ของเราชามนี้ข้าวต้มทะเลไม่ใส่ผักไม่ใส่กระเทียมเจียว" อาบอมเลื่อนถ้วยข้าวต้มมาให้ฉันฉั
