ยั่วโมโห
2200 คำ
บอม...
"เอ่ออาบอมคะอาทิตย์หน้าน้องเอิงเรียนจบมอหกแล้วน้องเอิงอยากไปเที่ยวกับอาบอมอาบอมว่างพาน้องเอิงไปเที่ยวมั้ยคะ"
"อยากไปไหนล่ะถ้าว่างจะพาไป" ผมบอกคนตรงหน้าที่เอาแต่ยืนจ้องหน้าจนผมรู้สึกใจไม่ดี
"ไปทะเลค่ะน้องเอิงอยากใส่บิกินี่ให้อาบอมดู"
"................" ผมถึงกับพูดไรไม่ออกเมื่อได้ยินแบบนั้น
"น้องเอิงเพิ่งเอฟชุดว่ายน้ำมาหลายชุดหลายแบบมีทั้งวันพีชทูพีชยัยเอมิบอกว่าถ้าจะใส่ก็ต้องใส่ให้อาบอมดูก่อนคนแรกว่าจะให้ผ่านหรือเปล่าน้องเอิงเลยอยากชวนอาบอมไปเที่ยวทะเลน้องเอิงจะได้ใส่ให้อาบอมดูได้"
"เป็นเด็กเป็นเล็กหัดใส่บิกินี่"
"หงึ น้องเอิงโตแล้วนะคะอีกไม่กี่วันก็จบมอหกเทอมหน้าก็จะเข้ามหาลัยแล้วน้องเอิงอยากลองใส่ดูบ้างที่ผ่านมาพ่อกับแม่ให้ใส่แต่ชุดอะไรก็ไม่รู้น้องเอิงอึดอัด"
"ก็เลยอยากโชว์ว่างั้น"
"แหมมก็จะโชว์ให้อาบอมดูก่อนคนแรกไงคะถ้าอาให้ผ่านน้องเอิงก็จะได้ใส่ลงเล่นน้ำทะล"
"แล้วถ้าอาไม่ว่างพาไปจะทำไง" ผมพยายามหาวิธีเพื่อจะไม่ให้ยัยตัวแสบสวมชุดบิกินี่ จะว่าผมหัวโบราณก็ได้นะใครมีลูกมีหลานแล้วอยากให้ใส่ชุดโป๊ๆบ้างไม่มีหรอก
"ถ้าอาบอมไม่ว่างพาไปก็ไม่เป็นไรค่ะน้องเอิงชวนยัยเอมิกับชินไปก็ได้แล้วน้องเอิงจะใส่ชุดบิกินี่ให้ไอ้ชินมันดูเพราะมันเป็นผู้ชายมันคงบอกได้ว่าน้องเอิงใส่แล้วสวยหรือไม่สวยแล้วไอ้ชินมันก็จะได้เห็นเป็นคนแรก" ผมพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดไม่ให้โวยวายออกมา ยัยตัวแสบพูดแบบนี้คงอยากให้ผมหวงล่ะสิ ไม่มีทาง
"ไว้อาดูตารางงานก่อนยังให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้" ไม่มีทางที่ผมจะให้ยัยตัวแสบใส่ชุดบิกินี่ให้คนอื่นดูหรอก ถึงตอนนี้ผมจะยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเอิงแต่ผมได้รับปากพี่ภูผาเอาไว้แล้วว่าจะดูแลลูกสาวสุดหวงของเขาอย่างดี ที่ผมทำผมทำตามหน้าที่คู่หมั้นหรอกนะ
"เย่ เย่ ขอบคุณนะคะน้องเอิงรักอาบอมที่สุดในโลกเลยค่ะ^^" ว่าแล้วคนตรงหน้าก็พุ่งตัวเข้ามาแล้วหอมแก้มผมโดยที่ผมไม่ทันต้้งตัวก่อนจะวิ่งหนีเข้าบ้านไป
เอิงเอย....
"ยิ้มหน้าบานเข้ามาเลยนะแผนการสำเร็จใช่ป่ะ" ฉันเดินเข้าบ้านมายัยเอมิก็แซวฉันทันที
"อื้มมม แต่ก็ยังมีเก๊กนิดหน่อยแต่สุดท้ายก็ยอมพาฉันไป^^"
"แกต้องทำให้สำเร็จนะเพื่อนทำให้อาบอมหลงแกจนหัวปักหัวปำเลยยิ่งดียัยดารานั่นจะได้เลิกตามตอแยอาบอมซักที รู้ทั้งรู้ว่าอาบอมกำลังจะหมั้นแต่ก็ยังโทรมาหาอาบอมทุกวัน"
"แกว่าอาบอมชอบผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า"
"ถ้าอาบอมชอบยัยนั่นอาบอมคงไม่ยอมหมั้นกับแกหรอกแต่ถึงยังไงเราก็จะชะล่าใจไม่ได้เด็ดขาดแกก็ต้องทำให้อาบอมเลิกติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นให้ได้เข้าใจมั้ยถ้าแกไม่อยากเสียอาบอมไป"
"แกดูจะไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นมากๆเลยนะ"
"ก็หลายวันก่อนยัยนั่นมาหาอาบอมที่บ้านสงสัยอาบอมไม่ไปหามั้งก็เลยมาตามถึงบ้านอาบอมก็เลยบอกเรื่องหมั้นผู้หญิงคนนั้นก็เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายใหญ่ถามว่าผู้หญิงที่จะหมั้นกับอาบอมเป็นใครพออาบอมบอกว่าเป็นลูกสาวของเพื่อนยัยนั่นถึงกับอึ้งแต่ก็ทำเป็นแสดงความยินดีกับอาบอมก่อนจะขอตัวกลับ แล้วบังเอิญว่าฉันเดินไปเอาของที่ลืมไว้บนรถพอดีก็ไปได้ยินยัยนั่นโทรคุยกับเพื่อนเรื่องอาบอมจะหมั้นกับเด็กอายุสิบแปดยัยนั่นนะด่าแกว่าเป็นเด็กแรดอายุเพิ่งจะสิบแปดนมยังไม่ตั้งเต้าริจะมีผัว พอฉันได้ยินแบบนั้นฉันอยากจะด่ากลับแต่ก็ห้ามใจเอาไว้ก่อน ยัยนั่นน่ะต่อหน้าทุกคนในบ้านจะพูดจาอ่อนหวานเรียบร้อยแสนดีสวมบทบาทเป็นนางเอกตลอดเวลาแต่ใครจะไปรู้ว่ายัยนั่นร้ายขนาดไหนยิ่งเวลาคุยกับเพื่อนตัวเองนะมีแต่คำด่าคำหยาบคำต่ำๆที่ฉันได้ฟังยังอึ้ง เพราะฉะนั้นแกต้องทำให้ยัยนั่นเลิกตามตอแยเลิกยุ่งกับอาบอมให้ได้เข้าใจมั้ยเพราะมันบอกว่ามันจะเอาอาบอมคืนมันจะไม่ยอมปล่อยอาบอมไป" ฉันฟังแล้วอารมณ์หึงหวงก็พุ่งปรี๊ดทันที
"เพราะเรื่องนี้ใช่ไหมแกถึงให้ฉันเอฟชุดว่ายน้ำมาแล้วให้ชวนอาบอมไปเที่ยวทะเล"
"ใช่น่ะสิ หรือแกอยากให้ยัยนั่นงาบอาบอมไปล่ะ"
"ไม่มีทางหรอก ยัยนั่นเพิ่งรู้จักอาบอมมาไม่นานแต่ฉันนี่รู้จักอาบอมมาตั้งแต่เกิดแค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครจะชนะ"
"ดีมากเพื่อนสมแล้วที่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก"
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา....
และแล้วก็ถึงวันไปเที่ยวทะเล ถามว่าทำไมพ่อถึงอนุญาตให้ฉันไปเรื่องนี้ฉันก็ยังงงและสงสัยอยู่เหมือนกันเพราะปกติพ่อจะหวงฉันมาก ไปไหนต้องไปกับครอบครัวเท่านั้นหรืออาจจะเป็นเพราะว่าไปกับอาบอมหรือเปล่าพ่อเลยไว้ใจเพราะตอนนี้เราหมั้นกันแล้ว
"ไปเที่ยวให้สนุกนะลูก บอมฉันฝากดูแลน้องเอิงด้วยนะถ้าดื้อก็จัดการได้เลย"
"อื้ม"
"แม่คะน้องเอิงไม่เคยดื้อซะหน่อย>บนรถ...
"อาบอมจองห้องพักแล้วใช่มั้ยคะ"
"อื้มมจองแล้ว"
"แล้วอาบอมจองกี่ห้องเหรอคะ"
"สองห้อง"
"ว๊าาา"
"ทำไมหรืออยากนอนห้องเดียวกัน??"
"ก็น้องเอิงไม่เคยไปเที่ยวไหนแล้วนอนคนเดียวปกติจะมีพี่อันดาไปด้วยแล้วเราก็นอนห้องเดียวกัน น้องเอิงกลัวผีค่ะขอน้องเอิงนอนห้องเดียวกับอาบอมได้มั้ยคะนะคะให้น้องเอิงนอนล่างตรงพื้นก็ได้ค่ะ"
"หึ" ฉันหันไปมองหน้าอาบอมทันที
บอม...
ทำไมผมจะไม่รู้ว่าคนที่นั่งข้างๆกำลังคิดจะทำอะไร แผนของหลานสาวผมกับคู่หมั้นหมาดๆผมรู้หมดแล้วล่ะ แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ถามว่ารู้ได้ไง ก็บังเอิญว่าเมื่อคืนนี้ผมจะไปเคาะห้องถามเอมิว่าเตรียมของไปเที่ยวทะเลเสร็จหรือยังแต่กลายเป็นว่าเอมิป่วยแกบอกปวดหัวตัวร้อนท้องเสียไม่มีแรงไม่สบายคงไปด้วยไม่ได้ให้ผมไปกับน้องเอิงสองคน ผมรู้ทันทีว่าหลานผมไม่ได้ป่วยหรอกแค่อยากให้ผมไปเที่ยวกับเพื่อนตัวแสบของตัวเองตามลำพังสองต่อสอง ซึ่งก่อนหน้านี้ผมได้โทรจองบ้านพักริมทะเลไว้เป็นบ้านพักที่มีสองห้องนอนเพื่อจะให้เอมิกับน้องเอิงนอนด้วยกันหนึ่งห้องส่วนผมก็นอนอีกห้อง
"นะคะอาบอมให้น้องเอิงนอนด้วยนะคะ"
"อาว่าอย่าเลยนอนห้องใครห้องมันนั่นแล่ะ"
"อาบอมรังเกียจน้องเอิงเหรอคะ"
"พูดไปเรื่อยไร้สาระ" ผมบอกคนที่นั่งหน้างออยู่ข้างๆ
"น้องเอิงงอนอาบอมแล่ว>ตอนหน้าNCจะมามั้ยน๊าาาาาามาลุ้นกันค่ะ"
<
- ผู้เขียน
