อุ้มรักผูกดวงใจ

ใส่พาน

เมื่อตกลงกับเจ้านายหนุ่มเรียบร้อยแล้ว นายเกียรติก็เดินคอตกกลับมา ทั้งรู้สึกผิดกับหลานสาว ทั้งความเห็นแก่ตัวเรื่องบ้าน มันตีกันพะรุงพะรังไปหมด เขาจะทำอย่างไรดี เขายังอยากมีบ้านอยู่ และก็สงสารหลานสาวในคราเดียวกัน นายเกียรติคิดหนัก ความวิตกกังวล และเขายังไม่เห็นทางที่จะอธิบายให้หลานสาวเข้าใจได้ จนกระทั่งเวลาเลิกงาน นายเกียรติก็เดินทางกลับบ้านตามปกติ

“กลับมาแล้วเหรอจ๊ะน้า” ดารินเอ่ยเสียงใส เมื่อน้าชายที่ดูแลเธอมาตั้งแต่แบเบาะ ซึ่งเธอรักน้าชายของเธอไม่ต่างจากบุพการีผู้ให้กำเนิด

“อืม..” ความเครียดแสดงออกมาทางสีหน้า ผู้เป็นหลานจึงเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย

“น้ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าจ๊ะ” ดารินผู้ที่ใส่ใจคนอื่นเสมอเอ่ยถามผู้เป็นน้าด้วยแววตาอาทร

“พรุ่งนี้ข้ารับงานไว้ แต่คนที่จะไปแทนมันปฏิเสธ เอ็งไปทำแทนได้มั้ย” น้าชายคิดแผนขึ้นมา ในใจก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

“งานอะไรน่ะน้า ฉันไม่เคยเห็นน้าทำงานแบบนี้นี่นา” หลานสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“เขาให้ฉันหาคนไปเดินแบบ งานนี้ทำครั้งแรก เงินดีซะด้วย แต่คนที่ฉันติดต่อไปเขาไม่สบายพอดี แล้วแบบนี้ฉันจะทำยังไง” น้าชายจำใจโกหกหลานสาว เพราะหากบอกความจริงว่าเขาขายเธอให้กับเจ้านายที่บริษัท ดารินไม่มีทางยอมไปอย่างแน่นอน

“ไม่ยักรู้ว่าน้ามีงานแบบนี้ด้วย ปกติพวกนี้เขาจะมีโมเดลลิ่งอยู่ไม่ใช่เหรอ” แม้ว่าเธอไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่อผู้เป็นน้าเดือดร้อนหญิงสาวก็พร้อมยื่นมือเข้าช่วยเหลืออยู่แล้ว

“ฉันโชคดีไปรู้จักกับคนที่บริษัท เขาเห็นว่าฉันหนี้เยอะ เขาก็เลยหาทางช่วยหารายได้พิเศษ” นายเกียรติโกหกเป็นตุเป็นตะ

“ดีจังเลยนะน้า งั้นงานแรกของน้า พรุ่งนี้ฉันจะลางานไปทำให้เลย” เมื่อได้ฟังสิ่งที่น้าชายบอก หลานสาวผู้ที่เต็มไปด้วยใจบริสุทธิ์ก็รับปากทันที เธอไม่รู้เลยว่านี่คือหลุมพรางหลุมใหญ่ที่เธอจะตกลงไป

“ดีแล้วแหล่ะ ข้าไม่อยากเสียคำพูดกับเขา” ผู้เป็นน้าชายกล่าวด้วยความรู้สึกผิด แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถกลับตัวได้แล้ว

“จ๊ะน้า” ยิ่งได้เห็นหลานสาวคล้อยตามก็ยิ่งทำให้นายเกียรติรู้สึกผิดมากขึ้น

เมื่อถึงวันเวลาที่นัดหมาย ดารินก็เดินทางไปที่โรงแรมที่น้าชายของเธอให้รายละเอียดมา หญิงสาวมองไปที่โรงแรมระดับห้าดาวด้วยความดีใจ ในที่สุดก็ถึงซะที เธอไม่รู้เลยว่าหลุมพรางที่น้าของเธอดักไว้กำลังรออยู่ข้างหน้า เธอกดลิฟท์ขึ้นไปบนชั้นสิบห้า ก่อนที่จะมองหาห้องเป้าหมาย

เธอไม่เข้าใจว่าการมาออกงาน ทำไมต้องขึ้นมาถึงชั้นสิบห้า แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าทางผู้จัดงานเขาอาจจะจองห้องนี้ไว้เพื่อแต่งตัว หญิงสาวก็เดินเข้าไปเคาะห้องทันที แต่เคาะเท่าไหร่ก็ไม่มีใครยอมเปิด ดารินจึงถือวิสาสะเปิดเข้าไป แต่เมื่อไม่พบใคร หญิงสาวจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาน้าชายของเธอ