อุ้มรักผูกดวงใจ

เสนอเงื่อนไข...2

“ถ้าแค่ดอกน่ะมันเศษเงินสำหรับฉัน แต่หลานสาวนี่สิฉันชักสนใจแล้ว” อชิราอยากตัดรำคาญ เขาไม่คิดว่าจะมีใครที่กล้าเอาบ้านและโฉนดที่ดินแลกกับหลานสาวของตน

“แต่ดารินยังเด็กอยู่นะครับ” นายเกียรติได้ฟังก็ถึงกับตกใจเป็นอย่างมาก แต่เมื่อลองไตร่ตรองดูให้ดี หลานสาวของเขาเป็นคนสวย ถ้าทำให้เจ้านายของเขาติดใจได้ เด็กสาวก็จะสบายไปทั้งชาติอย่างแน่นอน

“อายุเท่าไหร่ล่ะถึงว่าเด็ก” อชิราชักสนุกขึ้นมาเมื่อเห็นประกายตาที่วาววาบของชายสูงวัย เขาเชื่อว่าคำพูดของเขาทำให้ชายวัยกลางคนรู้สึกโลภขึ้นมาทันที

“ยี่สิบสองปีครับ” เสียงของนายเกียรติสั่นเครือ ความรู้สึกด้านดีและด้านร้ายกำลังถกเถียงกันอย่างหนักภายในใจของเขา

“นี่เขาไม่ได้เรียกว่าเด็กแล้ว ว่าแต่สวยหรือเปล่า ถ้าไม่สวยผมยกเลิกเงื่อนไขนี้นะ” อชิรามองดูแล้วว่าอีกไม่นานชายผู้นี้ต้องตกลงขายหลานสาวอย่างแน่นอน เว้นเสียแต่ว่าหลานสาวของเขาไม่สวยเท่านั้นแหล่ะ เขาถึงไม่กล้าตกลงรับเงื่อนไขของเขา

“แต่หลานสาวของผมเป็นคนดี ผมไม่อยากทำอย่างนี้กับหลานผมครับ” แม้ว่าความโลภอยู่ตรงหน้า แต่สามัญสำนึกด้านดีทำให้นายเกียรติตอบแบบเบ่งรับเบ่งสู้

“ถ้าลังเลก็กลับไปเถอะครับ เพราะผมบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วว่าผมไม่ได้ทำองค์กรการกุศล แล้วก็ไม่ต้องมาที่นี่อีกนะ เพราะผมไม่ได้อยากขึ้นชื่อว่าเป็นคนใจร้ายที่ทำลายหน้าที่การงานของคุณ” เมื่อเห็นความลังเลเกิดขึ้น เขาก็ไม่อยากบังคับจิตใจของนายเกียรติอีกต่อไป แต่ถ้าจะให้เขาช่วยเหลือนายเกียรติ แล้วอีกกี่คนล่ะ ที่จะดาหน้าเข้าหาเขา เพื่อเรียกร้องให้เขาช่วยอย่างเช่นนายเกียรติ

“มันไม่มีวิธีอื่นแล้วเหรอครับ” นายเกียรติยืนสั่นเทา เขาแทบจะหาทางออกให้กับตนเองไม่ได้เลย

“ไม่มี” เสียงของอชิราเต็มไปด้วยความเด็ดขาด การบริหารธุรกิจจนใหญ่โตได้เท่าทุกวันนี้ มันทำให้เขาต้องกลายเป็นคนเลือดเย็นในบางครั้ง

“งั้นผมตกลงครับ หลานสาวของผมจะเป็นดอกเบี้ยสำหรับเจ้านาย” นายเกียรติรับปากออกไปด้วยความปวดใจ เขาไม่อยากจะทำเช่นนี้กับดาริน แต่เพราะความจนมันโหดร้าย บวกกับโชคชะตาที่ทำให้เขามาถึงจุดที่ต่ำที่สุดเช่นนี้

“ไม่ต้องเสนอให้ผมมากขนาดนั้นหรอก ผมขอพิจารณาหลานสาวคุณก่อน ไม่แน่ว่าค่าตัวหลานสาวคุณอาจจะไม่ใช่แค่ดอกก็ได้” อชิราไม่เคยเอาเปรียบใครอยู่แล้ว หากว่าหลานสาวของนายเกียรติถูกตาต้องใจเขาขึ้นมา เขาอาจจะยกโฉนดคืนให้นายเกียรติก็ได้

“แล้วแต่เจ้านายจะพิจารณาเถอะครับ” นายเกียรติน้ำตาคลอด้วยความน้อยใจในโชคชะตา เขาจะบอกหลานสาวได้อย่างไรว่าเขาได้ทำอะไรลงไป แต่บ้านหลังนี้มันสำคัญกับดาริน เพราะมันเป็นมรดกที่พ่อแม่เธอเหลือไว้ให้ แต่เพราะน้าอย่างเขาไม่เอาไหน ทำให้ต้องเอาบ้านไปจำนอง และเมื่อเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเขา ทำให้รายได้ของเขาไม่เพียงพอที่จะผ่อนชำระกับธนาคาร มันจึงทำให้เกิดเรื่องวันนี้ขึ้นมา

“ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ก็แจ้งมาแล้วกัน เดี๋ยวผมจะบอกคุณพิมใจไว้” อชิรารู้สึกหนักใจกับเงื่อนไขที่ตนเองสร้างขึ้นมา แต่ในเมื่อเขาได้รับปากกับนายเกียรติไปแล้ว เขาก็จะต้องช่วยนายเกียรติ ส่วนเรื่องหลานสาวของนายเกียรติเอาไว้ค่อยคิดกันอีกทีว่าเขาจะเอายังไงกับเธอดี