ณ ห้องพักผู้ป่วยเด็ก ของโรงพยาบาลเซนนิต้าเต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่น มิวาเดินนำวิเวียนเข้าไปก่อนจะเห็นร่างเล็กของภูวานั่งอยู่บนเตียงคนไข้ กำลังหัวเราะกับชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าพับแขน ที่นั่งพับขาอยู่ข้างเตียง
“ภูวา~” มิวาเรียกเสียงหวาน
น้องชายตัวน้อยหันขวับ ก่อนจะยิ้มกว้าง “พี่มิวา!”
มิวารีบเดินเข้าไปกอดน้องแน่น ส่วนวิเวียนยืนอมยิ้มมองอยู่ไม่ไกล ก่อนจะเบนสายตามองชายหนุ่มข้างเตียง
เขาลุกขึ้นยืน ยกมือไหว้เธอสุภาพก่อนจะยิ้มบาง ๆ “สวัสดีครับ”
“อ้อ…” มิวาหันมาหาวิเวียนก่อนจะผายมือแนะนำ “วิเวียน นี่พี่พาย เพื่อนสนิทหมอเชน…ที่ฉันเคยเล่าให้แกฟังไง”
วิเวียนตาโตขึ้นเล็กน้อย “อ๋อ… พี่พายคนนั้น…”
สายตามองพี่พายตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็ใจลอยไปนิด ๆ
หล่ออ่ะ…
วิเวียนกระซิบกับมิวาเบา ๆ พลางยิ้ม “คนชื่อพายนี่หล่อทุกคนเลยเนอะ โลกมันสร้างมาแบบนี้รึเปล่า”
มิวาเบ้ปากขำ ๆ ก่อนจะกระทุ้งแขนเพื่อนเบา ๆ
