ตอนเย็น ด้านไซม่อน
ไซม่อนนั่งอยู่ในรถหรูที่จอดอยู่ริมถนนหน้าคณะอักษรศาสตร์ ดวงตาคมคายใต้แว่นกันแดดจับจ้องไปยังตึกเรียนอย่างเงียบขรึม ข้างตัววางกล่องเครื่องประดับคอลเลกชั่นใหม่ของบริษัท ซึ่งเขาตั้งใจจะแวะเอาไปไว้ที่เอสไพรส์กรุ๊ป แต่กลับสั่งให้คนขับรถเลี้ยวเข้ามหาวิทยาลัยก่อน เพราะเขามีเหตุผลใหม่ที่สำคัญกว่า
‘หาข้ออ้างมาเจอเธออีกแล้วนะ ไซม่อน’ เขาคิดในใจ พลางเหลือบดูเวลาที่หน้าปัดนาฬิกา
แต่ก่อนที่เขาจะได้ลงจากรถ เสียงทักทายสดใสก็ดังขึ้นจากด้านข้าง
“พี่ไซม่อนคะ!”
หญิงสาวคนหนึ่งในชุดนักศึกษาเดินตรงเข้ามาด้วยรอยยิ้มเปล่งประกาย พร้อมโทรศัพท์มือถือในมือ เธอคือ นานิ อินฟลูเอนเซอร์สาวชื่อดังในหมู่นักศึกษาที่มีผู้ติดตามหลักแสน
“ช่วงนี้ไม่เห็นพี่เลยนะคะ ได้ข่าวว่าพี่เป็นประธานบริษัทแล้ว แถมยังเป็นเจ้าของคลับหรูด้วย จริงใช่ไหมคะ?”
ไซม่อนเพียงพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น
“ครั
