ด้านมิวา
ตึก ตึก!
เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังตามหลังมิวามาไม่ทันไร
“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมอย่างจงใจดังขึ้น พร้อมกับใบหน้าคุ้นเคยที่โผล่มาจากด้านหลัง
วิเวียน เพื่อนสนิทตัวจี๊ดของเธอ ยืนเท้าสะเอวพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่อ่านใจคนเก่งกว่าคนส่องกระจกเสียอีก
“อารมณ์ดีอะไรจ้ะ มิวาเพื่อนรัก?”
เสียงแซวหวานเจื้อยเจื้อยจนมิวาต้องรีบเก็บสีหน้า
มิวาหันมายิ้มบาง ๆ ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เปล่าซะหน่อย” เธอพยายามตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดา แต่ไม่รู้ว่าหน้าเธอแดงรึยัง
วิเวียนยกคิ้วสูง
“หืม จริงเหรอเนี่ย? หน้าเธอมันฟ้องหมดเลยนะ”
มิวาหัวเราะแห้ง ๆ รีบคว้าแขนเพื่อน
“ไปเรียนเถอะ เดี๋ยวเข้าเรียนสาย”
“โอเค ๆ ไม่เซ้าซี้แล้วก็ได้จ้ะ”
วิเวียนกลอกตานิด ๆ แต่ยอมเดินไปด้วย
“แต่ตอนกลางวันเธอต้องไปกินข้าวกับฉันนะ ไปกับพี่พายด้วย ห้ามเบี้ยว!”
ประโยคนั้นทำให้มิวาที่กำลังเดินชะงักไปเล็กน้อย
เธอหันมามองเพื่อนด้วยดวง
