5 นาทีต่อมา
ที่ร้านอาหารใต้ตึกวิศวะไม่ได้หรูหราเหมือนร้านอาหารในห้าง แต่ก็อบอุ่นพอจะทำให้คนกลุ่มเล็ก ๆ กลมกลืนกันได้ง่าย มิวานั่งอยู่ข้างวิเวียน โดยมีพายและปราชญ์นั่งฝั่งตรงข้าม ส่วนไซม่อนเลือกนั่งตรงกับเธอพอดี
“พี่พายสั่งอะไรดีคะ?” วิเวียนชวนคุยอย่างร่าเริง พยายามทำตัวเป็นธรรมชาติสุด ๆ ทั้งที่ตื่นเต้นจนมือไม้นิด ๆ สั่น
“อะไรก็ได้ครับ ถ้ากินกับคนสวยแบบนี้ ทุกอย่างก็อร่อย” พายตอบพร้อมรอยยิ้มขี้เล่น
วิเวียนหัวเราะคิกอย่างเขิน ๆ ส่วนปราชญ์ที่นั่งข้าง ๆ พาย ก็เอาแต่มองพายพูดคุยกับสาวน้อยปีหนึ่งด้วยแววตาขำ ๆ ก่อนจะหันมามองไซม่อน แล้วกระซิบเบา ๆ
“ไอ้ไซม่อน นี่ขนาดไม่ชวน มึงยังตามมาอีกเหรอวะ”
ไซม่อนไม่ตอบ เพียงยกแก้วน้ำขึ้นจิบ สายตายังไม่ละไปจากหญิงสาวฝั่งตรงข้ามที่กำลังก้มหน้าก้มตาเขี่ยข้าวในจานตัวเองอย่างไร้จุดหมาย
“ไม่กินเหรอคะมิวา?” พายเอ่ยถามพลางมองเธออย่างสุภาพ
มิวาสะดุ้งเล็กน้อย “อ
