ตอนนี้มิวายังคงคุกเข่าพลางถอนหายใจ ไม่รู้ว่าจะดีใจที่ไม่ต้องตกเป็นของเสี่ยอ้วนคนนั้น หรือจะเสียใจที่ต้องลดศักดิ์ศรีตัวเองที่เคยตั้งมั่น แต่กลับมาเป็นเด็กเลี้ยงของผู้ชายตรงหน้านี้ดี
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะทางไหนก็ไม่ได้ยินดีหรอก คนจนอย่างเธอคงหนีไม่พ้นมือของเขา และชีวิตนี้ที่เคยคิดว่าจะหาคู่ครองที่รักเธอ หาคนดี ๆ สู้ไปด้วยกัน ดูเหมือนว่าความฝันนี้ ต้องเก็บไว้ในใจให้ลึกที่สุดแล้วล่ะ
"ลุกขึ้น!"
คนตัวสูงพูดเสียงเข้มกึ่งออกคำสั่งกระชากร่างเล็กให้ลุกขึ้น จากนั้นพาเธอเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัว
ปึก!
ประตูถูกปิดลงอย่างเงียบงัน กลายเป็นโลกอีกใบที่มีเพียงเขาและเธอ
ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงบนโซฟาหนังสีเข้มอย่างผ่อนคลาย ก่อนจะเอนตัวพิงพนัก สายตาคมกริบเหลือบมองคนตัวเล็กที่ยังยืนก้มหน้าอยู่กลางห้องราวกับคนหลงทาง
ริมฝีปากหยักเอ่ยขึ้นเรียบเย็นโดยไม่ต้องแสร้งให้มีหวานใด ๆ
“มาทำหน้าที่ของเธอสิ ฉันไม่ได
