“คือ...ฉันหมายความว่า แกน่ะ...เอ่อ...มีอะไรๆกับคุณภูแล้วใช่ไหม” คราวนี้น่านน้ำถึงกับหน้าแดงขึ้นมาทันที
“อือ” หญิงสาวเออออพยักหน้าช้าๆ
“ตายแล้วแก...โอย...ดีนะที่ฉันรีบโทรบอกหนูไอ ฉันหวังว่าคุณภูจะรีบมาตามหาแก มาเอาแกไปเป็นเจ้าสาวเร็วๆนะ”
“แสดงว่าคุณภูน่าจะรู้แล้วใช่ไหมว่าฉันอยู่ที่นี่”
“หนูไอคงบอกให้แล้วล่ะ”
“ขอบใจแกมากพิมพ์ ฉันว่าเดี๋ยวคุณภูก็คงมาหาฉันแล้วล่ะ” น่านน้ำพูดอย่างมั่นใจ รอยยิ้มอย่างมีความหวังฉายชัดบนใบหน้า
ป้าดอกไม้ได้ยินสองสาวคุยกันอยู่หน้าประตูห้อง ผู้สูงวัยกว่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอไม่ได้ขัดขวางหากผู้ชายคนนั้นจะรัก และต้องการดูแลหลานสาวของตัวเองจริงๆ ที่ตัดสินใจพาหลานสาวมาพักที่บ้านนาเปี่ยมรักแห่งนี้ก็เพราะอยากจะวัดใจกับว่าที่หลานเขยดูสักตั้งว่า มีความพยายามมากพอที่จะตามหาน่านน้ำหรือไม่ ก็พอรู้อยู่หรอกว่าเพื่อนของหลานสาวแต่ละคนคงจะพยายามช่วยเหลือกันเต็มที่ งานนี้คงจะขึ
