หนึ่งปีต่อมา
พีเจ.....
"ปะป๊าาา ค๊าบบน้องเอพริลแย่งของเล่นน้องเมษอีกแล้วค๊าบน้องเอพริลร้องไห้ใหญ่เลยค๊าบ" ผมที่กำลังนั่งเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงานต้องลุกแล้วรีบวิ่งมาดูทันทีเมื่อได้ยินเสียงเรียกของน้องจอมพลตะโกนเรียก
"แง๊ ๆๆ" พอเข้ามาในห้องรับแขกที่ผมปรับเปลี่ยนเป็นห้องเด็กซึ่งอยู่ติดกับห้องทำงานของผมก็เห็นสองแฝดกำลังแย่งของเล่นชิ้นเดียวกันอยู่โดยคนที่ร้องไห้ก็คือน้องเอพริลส่วนน้องเมษไม่ร้องสักแอะแถมยังมองค้อนทำหน้าไม่พอใจพี่สาวตัวเองอีก
"น้องเอพริลน้องร้องไห้ทำไมคะลูกหื้มมม" พอผมก้าวขาเข้ามาในคอกกั้นน้องเอพริลลูกสาวฝาแฝดคนพี่ก็รีบคลานมาหาผมทันทีด้วยน้ำตานองหน้าจนผมต้องรีบอุ้มมาเช็ดน้ำตาด้วยความเอ็นดูหน้าแดงปากแดงไปหมดแล้วโถลูกพ่อ
"ปะ ป๊าาาา ฮือออ แย่ง น้อง แย่ง รถ ฮืออออ" น้องเอพริลฟ้องทันทีพร้อมกับชี้ไปที่น้องชายฝาแฝดของตัวเองซึ่งตอนนี้ทั้งสองแฝดอายุได้หนึ่งขวบแล้ว พอผมมองไปที่มือขอ
