เมษา....
หลังจากที่เดินออกไปส่งคุณเก่งที่หน้าบ้านแล้วเดินกลับเข้ามาในบ้านฉันก็เห็นคุณพีเจยืนกอดอกทำหน้าตึงใส่ฉันเหมือนกำลังไม่พอใจอะไรสักอย่างซึ่งฉันไม่ถามว่าเขาไม่พอใจอะไรเพราะไม่ว่าฉันจะทำอะไรหรือไม่ทำอะไรเขาก็จะชอบใช้สายตาแบบนี้มองฉันอยู่แล้วพูดตรงๆก็คือฉันชินสายตาและการกระทำของเขาแล้วนั่นเองฉันก็เลยไม่สนใจแล้วก็เดินผ่านหน้าเขาไปเพื่อไปหาน้องพอใจที่กำลังนั่งเล่นอยู่ที่ห้องอีกห้องแต่ก็ถูกเขารั้งแขนเอาไว้
"มีอะไรคะ" ฉันหันไปถาม
"ไม่ต้องไป"
"คะ??"
"ฉันบอกว่าเธอไม่ต้องไปงานปาร์ตี้คืนนี้"
"ทำไมคะทำไมจะไปไม่ได้"
"ฉันว่าไอ้นี่ท่าทางมันดูแปลกๆเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ไม่น่าไว้ใจ"
"คุณหมายถึงคุณเก่งเหรอคะที่ไม่น่าไว้ใจ"
"แล้วจะให้ฉันหมายถึงใครถ้าไม่ใช่มันน่ะห๊ะ!!" น้ำเสียงเขาเริ่มดังจนฉันต้องรีบหันไปดูลูกแต่ก็เห็นว่าแกไม่ได้สนใจอะไรก็เลยหันมาคุยกับเขาต่อ
"หมายถึงตัวคุณเองยังไงล่ะคะที่ไม่
