เมษา...
"ไม่ดื่มเหรอครับ"
"เมยังไม่หิวเลยค่ะ"
"แต่ผมอุตส่าห์ตั้งใจสั่งมาให้โดยเฉพาะเลยนะครับทานหน่อยสิครับคุณเมษา" แม้น้ำเสียงของเขาจะฟังดูอบอุ่นนุ่มนวลแต่สายตาของเขามันเต็มไปด้วยการบังคับข่มขู่ให้ทำตามที่เขาสั่งนี้แต่ฉันไม่อยากกินมันฉันรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย น้ำส้มแก้วนี้มันต้องมีอะไรอยู่ข้างในอย่างแน่นอนและมันต้องไม่ใช่สิ่งดีฉันมองหาคุณพีเจที่ตอนนี้เขากำลังสอนลูกว่ายน้ำอยู่อีกฝั่งหนึ่งของสระน้ำซึ่งก็อยู่ไกลจากตรงที่ฉันนั่งอยู่มากพอสมควรฉันไม่รู้จะทำยังไงจะตะโกนก็เกรงว่าคนบริเวณนั้นจะแตกตื่นตกใจฉันตัดสินใจที่จะลุกไปจากตรงนี้เพื่อความปลอดภัยของตัวเองฉันคิดว่าเขาคงไม่กล้าทำอะไรต่อหน้าคนมากมายที่อยู่บริเวณนี้ แต่เพียงแค่ฉันขยับตัวฉันก็รับรู้ได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่มีลักษณะแหลมคมกดลงมาที่เอวของฉันจนทำให้ฉันรู้สึกเจ็บฉันก้มมองไปปรากฏว่ามันคือมีด
"คุณจะทำอะไร" ฉันถามเขาเสียงสั่นด้วยความกลั
