น้ำใสย้อนคิดเมื่อตอนที่เตอร์มาส่งถึงบ้าน อีกฝ่ายบอกว่าพรุ่งนี้จะมารับเธอไปดูหนัง แม้ตอนนั้นจะไม่รู้ว่าเตอร์คิดอะไรถึงได้ชวน แต่สุดท้ายน้ำใสก็ตอบตกลงไป
เช้าต่อมา
บนรถ
"ดูเรื่องไร หนูไม่ดูหนังผีนะ" น้ำใสหันไปถาม
“เปล่าแค่หนังฆาตกรรม” เตอร์ยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย
“พี่ไม่เอา!”
“ไปดูหนังไม่ได้จะไปเอา” เตอร์ตอบติดตลกปนขำ
“หนูไม่ดูฆาตกรรม อ่าา”
เมื่อรถแล่นออกเตอร์ก็ยิ้มคุยหยอกกับสาวน้อยพร้อมกับเหยียบมิดไมล์ ขณะที่น้้ำใสหันมาโวยวายไม่ยอมหยุด
โรงหนัง
หลังจากดูหนังเสร็จทั้งคู่ก็เดินออกมา
"หนังฆาตกรรมจริงๆ ด้วย" น้ำใสพูดอย่างห่อเหี่ยว ฉากในหนังยังคงตราตรึงในใจ คืนนี้คงฝันร้ายแน่ๆ เธอคิด
“สนุกดีออกวิ่งหนีฆาตกรอะ”
“ขาอ่อนไปหมดเลือดสาดกระจายเลย” น้ำใสมุ่ยหน้า
“เจ๋งปะ พาสาวมาดูหนังครั้งแรกเลยนะ ฮะๆ”
“ขอบคุณค่ะ แต่ช่วยเป็นหนังแบบอื่นได้มะ” สาวน้อยตอบกลับอย่างไม่เต็มใจ
บนรถ 22.00น.
"จะกลับ
