ข้าวปั้นยังไม่วางโทรศัพท์จากพี่ชาย เงยหน้าบอกเธอขณะเดินออกจากห้อง
“ฝากบ้านสักชั่วโมงนะแก เดี๋ยวจะออกไปซื้อของกับเฮียโอ๊ตก่อน ระหว่างนี้ถ้าเกิดแกปวดหัวตัวร้อน ปวดท้องไม่สบาย ตู้ยาอยู่หน้าประตูสีฟ้าด้านปีกขวา ใกล้ห้องครัวนะ แต่ถ้าเกิดหิวจนทนไม่ไหว ก็ไปต้มมาม่าหรือหาเครื่องดื่มในตู้เย็นรองท้องไปก่อน โอเค๊!”
ข้าวปั้นบอกเพียงเท่านั้น ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างเร่งรีบ
“อะ...ไปซะแล้ว”
นินาราทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงราวกับคนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต
“อูยย...ซี๊ดส์...ตอนนี้ยิ่งเจ็บกว่าเดิมอีก ทำไงดีเนี่ย ถ้าเกิดเป็นหนองขึ้นมาจะทำไง???”
เธอพยายามปลอบตัวเองว่ามันไม่เป็นไร แต่ยิ่งปลอบน้ำตาก็ยิ่งไหล ความเจ็บมันไม่ปรานีเธอเลย
“ลองไปดูที่ตู้ยาดีกว่า?”
นินาราตัดสินใจออกจากห้องของข้าวปั้น แล้วเดินผ่านห้องรวม ลุไปยังห้องครัวใหญ่ทางด้านปีกขวาของบ้าน เธอมองหาตู้ยา ถึงได้เห็นว่ามันถูกติดตั้งอยู่บนฝาผน
