หลังจากที่คุณพีระเดินออกจากห้องประชุม แพทริเซียก็เอ่ยขึ้น
“คีย์คะ” แพทกลับไปคิดทบทวนเรื่องของเราแล้วนะคะ
“คีย์ยังนิ่ง ไม่ได้ตอบกลับอะไร”
“แพทต้องขอโทษคีย์ด้วยนะ ที่ผ่านมาแพททำให้คีย์ต้องลำบากใจ” ต่อไปนี้เรามาเป็นพาร์ทเนอร์ที่ดีต่อกันดีกว่านะคะ
และเรื่องงาน ถ้าคีย์มีตรงไหนไม่เข้าใจ ถามแพทได้ตลอดนะ
“ถ้าคุณคิดได้แบบนั้น ผมก็สบายใจ” คีย์ตอบกลับเสียงเรียบ แต่ดูผ่อนคลายลง
เดี๋ยวแพทขอตัวก่อนนะคะ พอดีต้องไปจัดห้องทำงานใหม่ คุณลุงอยากให้แพทย้ายมาประจำอยู่ที่นี่สัก 2-3 เดือนก่อนน่ะค่ะ
“คีย์พยักหน้าให้ ก่อนที่แพทจะเดินออกไป”
ทันทีที่แพทริเซียก้าวพ้นประตูห้องประชุม ใบหน้าสวยยังคงมีรอยยิ้มบางๆ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ฉันแค่คุณทำให้คุณตายใจเท่านั้นแหละคีย์ อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้ง่ายๆ” เธอเหยียดยิ้มร้ายก่อนที่จะเดินออกไปอย่างมั่นใจ
คีย์นั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องทำงาน ยกมือกดขมับขณะที่กำลังตรวจเอก
