รถแล่นเข้ามาจอดที่คอนโดหรู คีย์ดับเครื่องแล้วหันไปมองคนตัวเล็กที่ยังถือโทรศัพท์อยู่ในมือ
ใบหน้าแดงนิด ๆ จากบทสนทนากับแม่เมื่อครู่
“เกน” คีย์เรียกเสียงทุ้มต่ำ น้ำเสียงเหมือนจะจริงจัง แต่ดวงตากลับมีแววเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่
“คะ?” เกนหันไปมอง ตากลมใสยังแฝงความกังวลอยู่หน่อยๆ
คีย์ยกยิ้มมุมปาก “เมื่อกี้ ได้ยินเสียงใครนะ ที่แย่งสายแม่มาคุยกับเกน”
เกนรีบตอบทันที “น้องแก้มค่ะ น้องสาวเกนเอง”
“อืม” คีย์พยักหน้าอย่างใช้ความคิด ก่อนหันมายกคิ้วขึ้นนิดหนึ่ง
“งั้นพี่ต้องเข้าทางแก้มแระ เผื่อพี่สาวเขาจะยอมให้ตามกลับบ้านด้วย”
“พี่คีย์!” เกนตาโตทันที “ไม่ได้นะคะ แม่ยังไม่รู้เรื่องเราเลย เกนไม่อยากให้น้องรู้ก่อนแม่”
“พี่แค่พูดเฉยๆ เกนทำหน้าน่ารักไปได้” เขายื่นมือมาดึงแก้มเธอเล่นเบาๆ
เกนทำปากยื่นอย่างงอน ๆ แต่แก้มแดงจัด
คีย์ยกยิ้มก่อนโน้มตัวลงมาจูบเบาๆ ที่หน้าผาก
“ไปครับ เดี๋ยวพี่ช่วยทำรายงานที่เหลื
