โต๊ะอาหารถูกจัดเต็มไปด้วยอาหารฝีมือคุณลัดดาและแม่บ้าน กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วห้อง
คุณพีระนั่งที่หัวโต๊ะ ข้างหนึ่งคือคีย์และเกน ส่วนอีกฝั่งคือคุณลัดดาและแพทริเซียที่ยังคงนั่งยิ้มหวานแม้ในใจเดือดพล่าน
คีย์คอยดูแล คอยตักอาหารให้เกนตลอด “กินนี่สิ ของชอบหนู”
“ขอบคุณค่ะ พี่คีย์ก็กินบ้างซิค่ะ ไม่ต้องตักให้เกนแล้ว” เธอยิ้มหวาน ก่อนจะตักอาหารเข้าปาก
สายตาแพทริเซียจับจ้องภาพตรงหน้านั้นด้วยความเจ็บจี๊ด เธอได้แต่คิดในใจ ว่าคีย์ไม่เคยทำแบบนี้ให้เธอเลยด้วยซ้ำ!
ระหว่างมื้อ ทุกอย่างดูเรียบร้อยดี ขณะที่เกนขอตัวลุกออกไปเข้าห้องน้ำ ที่อยู่ข้างห้องอาหาร
แพทริเซียก็รีบตามออกไปทันที
“เกน” เสียงเย็นเยียบดังขึ้นจากด้านหลัง
เกนหันกลับมา แพทริเซียก้าวเข้ามาใกล้ ดวงตาคมเย็นเฉียบ
“เธอคงจะดีใจมากสินะ ที่ได้มานั่งที่โต๊ะนี้ เธอคิดว่าครอบครัวคีย์จะยอมรับเธองั้นหรอ”
เกนชะงักเล็กน้อย แต่ยังยืนตัวตรง “เกนไม่ได้คิดแ
