Chapter 27
ภายในห้องนอนกว้าง หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซซ์เพียงลำพัง ขยับตัวไปอีกฝั่งตามความเคยชิน แล้วยื่นมือคลำหาคนข้างกาย เพื่อหวังโอบกอดเฉกเช่นทุกคืน
แต่พอหญิงสาวสัมผัสได้ถึงความว่างเปล่า เปลือกตาสวยจึงปรือตาตื่น เพราะนึกขึ้นได้ว่าวายุไปงานเลี้ยงรุ่นยังไม่กลับ
เมื่อหยิบมือถือบนหัวเตียงขึ้นมาดูเวลา เห็นว่าตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว ยาหยีก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้ จึงกดโทรหาเพื่อเช็กให้มั่นใจว่าเขานั้นยังปลอดภัยดี
แต่เมื่อกดโทรออก แล้วไม่สามารถติดต่อวายุได้ ยาหยีก็รู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมาทันที กลัวเหลือเกินว่าเขาจะเกิดอุบัติเหตุเหมือนครั้งที่รถคว่ำ
พอความเป็นห่วงมันล้นอก จนไม่สามารถนอนต่อได้ ยาหยีก็เลยลุกเดินออกจากห้อง แต่แล้วก็ต้องเลิกคิ้วขึ้นสูงอย่างสงสัย รีบลงบันไดไปชั้นล่าง เมื่อเห็นไฟสว่างจ้าออกมาจากห้องรับแขก ทั้งที่จำได้ว่าก่อนเข้านอนไม่ได้เปิดไฟห้องนี้ไว้
ฟู่! ยาหยีถอนหายใจอย
