Chapter 26
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
@สวนสาธารณะ
17.30 น.
“แฮ่ก ๆ ...”
“วิ่งได้หนึ่งรอบก็เหนื่อยแล้วเหรอ” วายุหยุดวิ่ง แล้วเดินถอยหลังมายืนข้างภรรยาสาวที่ยืนหอบเหนื่อย เหงื่อแตกพลั่กตามกรอบหน้าราวกับคนวิ่งรอบสวนสิบรอบ ทั้งที่เพิ่งวิ่งได้แค่รอบเดียว
วันนี้เป็นวันเสาร์ วายุจึงพายาหยีและยูริมาวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะใกล้ ๆ อาณาเขตเตชะอมรทรัพย์
“หนูเหนื่อยแล้วค่ะเฮีย ขอวิ่งแค่รอบเดียวพอนะคะ” ยาหยีชูแขนขึ้นเหนือศีรษะ สูดดมอากาศยามเย็นเข้าเต็มปอด มันทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย
“หนูสู้ยูริไม่ได้เลยนะเนี่ย” วายุหยอกเย้าภรรยาสาวด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ ก่อนที่เขาจะหันไปมองยูริที่วิ่งนำไปก่อน แต่เพียงเสี้ยววินาทีก็ต้องตะโกนลั่นด้วยน้ำเสียงตกใจ “เฮ้ย! ยูริ!”
“กรี๊ดดดด...ยูริ!!” ยาหยีกรี๊ดลั่นสุดเสียงด้วยความตกใจไม่แพ้กัน ก่อนจะวิ่งพุ่งไปหายูริด้วยความเป็นห่วงสุดหัวใจ เมื่อเกิดเหตุไม่คาด
