[ พาร์ท : วันฟ้าใหม่ ]
เช้าวันต่อมา
“อื้ออ”ฉันส่งเสียงครวญครางในลำคอเมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แถมยังรู้สึกปวดร้าวไปทั้งร่างกายส่วนล่างก็เจ็บแสบใช่ย่อย เมื่อโดนหนักเลยสิเรา
“อะ อูยย! ซี๊ดด!”ฉันพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก รู้สึกเหมือนอะไรจะหลุดออกมาเลย หมดแล้วมั้งมดลูกฉัน
ฉันกวาดสายตามองรอบๆห้อง เฮียเพลิงหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ปล่อยให้ฉันนอนอยู่คนเดียว หางตาเหลือบไปมองเห็นบางคนยืนอยู่ตรงนอกระเบียง มีผ้าขนหนูพันท่อนล่างอยู่ ไม่ต้องเดาเลยว่าใครเห็นรอยสักก็จำได้แล้ว เขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่
ฉันค่อยๆพยุงตัวเองเดินไปใกล้ๆตรงนั้นเอียงหูฟังด้วยความอยากรู้
“จัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”เฮียเพลิงพูด ฉันไม่รู้ว่าปลายสายคือใครและพูดอะไรกับเฮียเพลิงแต่ดูจากท่าทางแล้งคงจะเครียดไม่น้อย
“....”
“ตัดแขนตัดขามันซะ!! อย่าให้มันเข้ามายืนในวงการนี้ได้อีก
“....”
“ตัดแขนตัดขา!”ฉันอุทานออกมาพร้อมกับเอาม
