@ห้างใหญ่ใจกลางเมือง
เฮียเพลิงพาฉันมาที่ห้างเพื่อให้ฉันเดินเล่นแก้เหงาส่วนเขาก็จะไปทำงานที่บริษัท เขากำชับฉันเป็นอย่างดีว่าห้ามไปไหนเด็ดขาด เขาโทรมาต้องรับห้ามรับช้าเด็ดขาด เหมือนถูกบังคับให้ทำตามที่เขาบอกทุกอย่างเลย ส่วนเงินเฮียเพลิงให้ฉันไว้ราวๆหมื่นบาทได้ ถ้าฉันจะใช้จริงๆคงไม่ถึงร้อยเพราะฉันเป็นคนใช้เงินไม่สิ้นเปลือง ซื้อเสื้อผ้าหรูๆใส่ไม่เป็นของแพงๆก็ซื้อกินไม่เป็น
ฉันเดินดูเสื้อร้านนั้นทีร้านนี้ทีแต่ไม่ได้ตัดสินใจซื้อเพราะมันแพงไปสำหรับฉัน แค่ตัวละ199ก็ถือว่าแพงมากๆแล้วเพราะกว่าฉันจะทำงานได้แต่ละบาทเลือดตาแทบกระเด็น
ตุบบ!!
ในขณะที่ฉันกำลังเดินมองดูเสื้อผ้าอยู่ จังหวะนั้นก็พลันไปชนกับใครไม่รู้จนเซถลาเกือบล้ม
“ขอโทษค่ะๆ”ฉันก้มหัวขอโทษปาวๆ
“น้องใหม่!”เสียงนี้มัน
“พี่ที!”
ใช่ค่ะคนตรงหน้าฉันคือพี่ที เราสองคนเดินชนกันบังเอิญจริงๆ ฉันกับพี่ทีเราเดินมาหาที่นั่งคุยอยู่ในร้านคาเฟ่ในห้
