น้ำเสียงของคนตอบราบเรียบแต่เอเธนส์ก็ยังจับได้ถึงสิ่งผิดปกติ เขาหันไปทางมุกมารินซึ่งอยู่ในชุดกระโปรงฉลุลายลูกไม้เล็ก ๆ เธอยืนยิ้มอย่างขัดเขิน หนุ่มกรีกยิ้มให้และกล่าวทักทาย
“สวัสดีครับคุณเพิร์ลลี่ ขอต้อนรับสู่อิอานะครับ”
“ค่ะ...สวัสดีค่ะ คุณเอเธนส์”
พอเจ้าบ้านทักทายก็ทำให้หญิงสาวเกิดความมั่นใจขึ้นมาอีกนิด เธอยิ้มกว้างขึ้นและเป็นรอยยิ้มแสนหวานที่สะกดใจผู้พบเห็นไม่ยากเย็น เอเธนส์พิศมองหญิงสาวอีกครั้งก็เห็นว่าสาวไทยคนนี้มีความงามไม่ใช่เล่น เขาเก็บความสงสัยไว้ในส่วนลึกก่อนจะหันกลับมาคุยกับเพื่อนรัก
“ฉันดีใจมากคิลเลียนที่นายมา นายไม่ยอมผิดสัญญากับโซเฟียเลยจริง ๆ “
“ฉันต้องกลับมาหาแม่หนูน้อยอยู่แล้ว พอดีช่วงนี้ฉันลางานจากกองทัพมาหนึ่งเดือนเต็มก็เลยมีเวลาไปไหนมาไหนและทำอะไรอย่างที่ตัวเองอยากทำ”
“ให้ฉันเดามั้ยคิลเลียนว่านายเดินทางจากนิวยอร์คมาถึงซานโตรินีได้ยังไง”
“ฉันรู้เอเธนส์ว่านายคิดอะไร
