หลังจากที่พวกเรากลับมาจากอยุธยา
เฮียปุณก็ต้องไปฝึกงานที่บริษัทของคุณพ่อเฮีย ซึ่งเป็นบริษัทผลิตอะไหล่รถยนต์ เช้าไปฝึกงานเย็นก็กลับมานอนด้วยกันเหมือนเดิม ส่วนมากจะได้อยู่ด้วยกันเสาร์อาทิตย์
"กลับมาแล้วเหรอคะ"
เสียงหวานเอ่ยถามผม
"ครับ คิดถึงจัง"
ผมเดินเข้าไปสวมกอดน้องทางด้านหลังตอนนี้น้องทำกับข้าวอยู่ ใช่ครับฟังไม่ผิดน้องไปเรียนทำอาหารหลายวันแล้ว
"เฮียคะ ตัวหนูมีแต่กลิ่นอาหาร เฮียไปนั่งรอก่อน"
แล้วไงใครแคร์ ฟ้อด ฟ้อด นอกจากไม่ไปไหนแล้วผมยังหอมน้องอีก
"วันนี้ทำอะไรให้เฮียกินครับ"
ผมมองดูอาหารที่น้องทำ
"หมูทอดกระเทียม กับปลาราดพริกคะ"
น้องยิ้มน้อยๆ หันมามองหน้าผม
"น่ากินจัง กินเลยได้มั้ยครับหิวแล้ว"
ผมมองดูอาหารที่น้องทำ น่ากินมากๆ ผมเห็นความพยายามของน้องก็อดเอ็นดูไม่ได้ น้องพยายามเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่เคย หลายๆอย่างน้องทำมันได้ดีด้วย
"เสร็จพอดีค่ะ "
น้องตักอาหารใส่ชาม ผมก็ช่วยน้อ
