ก็อก ๆ ๆ ๆ
"คุณหนูคะ ได้เวลาอาหารเย็นแล้วค่ะ"
เสียงแม่บ้านเคาะประตูเรียกฉัน
"ค่ะ เดี๋ยวลงไป"
ฉันรีบบอกคนที่ยืนรอ
"เฮียได้เวลาอาหารเย็นแล้วค่ะ"
ฉันดึงแขนคนตัวโตให้ลุกขึ้น เราสองคนเดินมาด้านล่าง
"อ้าวคุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ"
เมื่อฉันเดินลงมาก็พบกับท่านทั้งสอง นั่งรออยู่โต๊ะอาหารก่อนแล้ว
"คุณพ่อคุณแม่ สวีสดีครับ"
และเฮียก็ไหว้พ่อกับแม่
"มาๆลูกมา มาทานข้าวกันก่อน จะมาทำไมไม่โทรบอกพ่อกับแม่ก่อน จะได้ให้แม่บ้านเตรียมของอร่อยไว้ให้"
ผู้เป็นแม่เอ่ย
"มารีบๆค่ะ คิดถึงไงคะ"
ฉันเดินเข้าไปกอดพ่อกับแม่เบาๆ
และเราก็มานั่งทานอาหาร
"ไงจ๊ะ พ่อปุณอาหารบ้านเราถูกปากมั้ย"
คุณแม่หันไปถามเฮีย
"อร่อยมากครับคุณแม่"
เฮียตอบแม่ฉันอย่างมีมารยาท
"ถ้างั้นก็ทานเยอะๆนะ พ่อกับแม่ไม่มีเพื่อนทานมานานแล้ว ตั้งแต่เด็กๆไปเรียนกันหมดนั่นแหละ"
ผู้เป็นแม่ยิ้มน้อยๆ
"แล้วเรื่องจะมาหมั้นน้องนี่ว่าไงละ พร้อมวันไห
