สองวันถัดมา
“นี่เธอคิดจะใช้ฉัน ซึ่งเป็นคนแก่ให้ทำเรื่องพวกนี้น่ะเหรอ อาซีเธอจะทรมานฉันเกินไปแล้ว”
“ก็แค่ให้เขียนอักษรมงคลเอง แลกกับซาลาเปาเป็นไงคะ พอจะใช้เปลี่ยนเป็นตัวอักษรสวย ๆ ของคุณตาฉินได้ไหม”
“เชอะ อย่ามาทำเป็นอ้อนเลย แค่เขียนหนังสือให้ดูครั้งเดียว ก็เคยตัวเสียแล้ว!”
“อย่าดุนักสิ ไม่กินจริงเหรอคะ ซาลาเปาน่ะ”
“ขอไส้หมูด้วย อาชิง! ห่อให้ฉันด้วยนะอย่าลืม”
“ค่าา คุณตาฉินจอมงก ทวงทุกวันเลย มาเพื่อกินขนม หรือมาช่วยงานกันแน่ แล้วฉันชื่อเต้าชุนค่ะ ไม่ใช่อาชิง!”
“เออน่า ๆ แก่แล้วก็เรียกผิดเรียกถูก เถ้าแก่ของเธอยังไม่บ่นเลย เป็นใครถึงมาบ่นฉัน เดี๋ยวเอาพู่กันตีเลยนี่”
“มาค่าคุณตาฉิน ชาร้อน ๆ อย่าพึ่งโมโหสิคะ เดี๋ยวจะเขียนไม่สวย”
“นี่อาชิง เอาไส้หมูให้ฉันเยอะ ๆ หน่อยนะ ฉันไม่ชอบไส้ผัก”
“มีต่อรองด้วยเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นต้องเขียนสวย ๆ เลยนะคะ หนูขอสองแผ่น”
“โลภมากอีก เอ๊า! ก็ได้ เขียนก็เ
