“พี่กันต์ขา ศิเหนื่อยเหลือเกิน เมื่อยด้วย”
เธอพ้อเมื่อเขายังไม่ยอมถอดถอนกายออกไปจากร่าง
“พี่ยังไม่เหนื่อยเลย”
ศศิกานต์ตาโต เขาจุมพิตเปลือกตาทั้งสอง เธอเริ่มครวญครางครั้งใหม่ กว่าเขาจะละจากร่างบางก็ตักตวงความสุขถึงที่สุด
ศศิกานต์หลับใหลด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่อิ่มเอมสุขกระสันแบบที่ไม่เคยพานพบมาก่อนในชีวิตสาว
กณวรรธ เอาใจใส่ศศิกานต์เป็นอย่างดี ชายหนุ่มให้หญิงสาวไปทำงานกับเขาทุกวัน โดยไม่ยอมให้ไปทำงานที่ไหน เพราะอยากเห็นหน้าหวานๆ ตลอดเวลา เวลาตรวจคนไข้ออกมาเหนื่อยๆ จะได้ชื่นใจ
บิดามารดาของหญิงสาวชอบใจใหญ่ที่ได้ลูกเขยเป็นคนดีและรักบุตรสาวจากใจจริง
ทั้งสองมีทายาทหัวปีท้ายปี ซึ่งเป็นผู้หญิงทั้งหมด ยิ่งนานวันหมอหนุ่มยิ่งหวงภรรยามากขึ้น เพราะยัยหมูน้อยของเขาอวบอัดน่ากินไปทั้งเนื้อทั้งตัว
สำหรับหัสดินกับพลอยชมพูดำเนินกิจการทำข้าวนึ่งบรรจุกระป๋อง ซึ่งได้รับการตอบรับดีพอสมควร ทั้งสองค่อยๆ
