“พี่กันต์บ้า อย่าพูดนะ คนเจ้าเล่ห์เกลียดที่สุดเลย”
ศศิกานต์ตาเขียวใส่เจ้าบ่าว
“เค้าบอกว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะ” เขายิ้มตาพราว
“พี่กันต์ ศิอยากอาบน้ำจริงๆ นะ”
เธออ้อนวอนเขาทั้งคำพูดและแววตา
“ได้สิ แต่ต้องให้พี่อาบด้วย ไม่งั้นก็ไม่ให้อาบ”
ศศิกานต์ตาโต หมอหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์เริ่มหื่นกับเธออีกแล้ว คนบ้า... ไม่ให้เวลาเธอตั้งตัวบ้างเลยเหรอ
“ไม่เอา ศิอาย พี่กันต์บ้าๆๆๆ”
ศศิกานต์ดิ้นอึกอักทุบเขาไม่ยั้ง ชายหนุ่มกดมือน้อยทั้งสองเอาไว้
“ไม่บ้าแล้วยัยลูกหมูน้อยของพี่ พี่อยากรักศิแบบนี้มานานแล้ว”
เขากระซิบบอกเสียงกระเส่าหวาน จนหญิงสาวขนลุกชัน
“พี่กันต์ ให้ศิทำใจก่อน”
เธอกลืนน้ำลายฝืดเคืองลงคอ เขาไม่คิดจะให้เธอตั้งตัวเลยหรือยังไง สักนิดหนึ่งก็ยังดี
“ก็ได้” เขาใจอ่อนในที่สุด ตกหลุมรักเด็กไปแล้วนี่นา
ศศิกานต์เผยยิ้มออกมาเมื่อรอดพ้นเงื้อมือเขาไปได้บ้าง อย่างน้อยให้เวลาเธอทำใจสักนิด
