“โทรหาคุณบัวไม่ติดเลยค่ะนายหัว” สายรายงานเสียงระรัว
“ผมจะออกไปตามหาน้องบัวครับป้าพา”
หัสดินที่นั่งไม่ติดเอาเสียเลยบอกด้วยความร้อนใจเมื่อได้รับรายงานว่าพลอยชมพูยังไม่กลับมา ที่สำคัญตอนนี้ก็มืดค่ำแล้วด้วย เป็นความผิดของเขาเองที่ไม่ได้พาเธอเข้าเมืองดังที่สัญญาเอาไว้เพราะมัวแต่ยุ่งกับงาน ไม่คิดว่าหญิงสาวจะเดินทางไปคนเดียวแบบนี้ แถมไม่พาใครร่วมทางไปด้วยสักคนเดียว
“นายหัวระวังตัวนะคะ ตามคุณบัวกลับมาให้ได้นะคะ”
พากับสายรู้สึกใจไม่ดีเพราะช่วงนี้เหตุการณ์ไม่ค่อยปกติ พลอยชมพูออกไปไหนก็ไม่บอกไม่กล่าวให้ใครรู้ ยิ่งน่าเป็นห่วงเข้าไปใหญ่
“ไม่ต้องห่วง ผมจะเอาคนงานไปสักสิบคน ฝากป้าดูแลบ้านด้วยนะครับ เดี๋ยวผมให้ลูกน้องมาอยู่เป็นเพื่อน”
หัสดินจัดการตามที่บอก แล้วเดินทางออกไปหาหญิงสาวไม่รั้งรอ
ระยะทางที่ขับรถผ่าน ใจของหัสดินร้อนรุ่มเหมือนไฟสุม ป่านนี้พลอยชมพูจะเป็นเช่นไรบ้าง นั่นคือสิ่งที่เขาเป
