“ขอบคุณค่ะ” เธอกล่าวเสียงเบาแต่ด้วยความซาบซึ้งใจที่สุด
“ดินไปอาบน้ำอาบท่าก่อนลูก นี่หายในน้ำเหรอ งมอยู่กี่ชั่วโมงล่ะ”
ทรงศักดิ์ถามอย่างทึ่งๆ ไม่คิดว่าหัสดินจะลงทุนยอมไปดำน้ำหาสร้อยเส้นนี้ให้พลอยชมพูอยู่หลายชั่วโมง
“พอดีติดอยู่กับกิ่งไม้ครับคุณลุง งั้นผมขอตัวก่อน”
พลอยชมพูมองตามร่างสูงไปจนลับตา ถ้าไม่ได้เขาเธอคงสูญเสียของขวัญล้ำค่าของมารดาไปแล้ว
“บัวไปพักผ่อนก่อนเถอะลูก แล้วยัยศิอยู่ทานข้าวเย็นที่นี่ก่อนนะ”
ทรงศักดิ์หันไปมองเพื่อนรักของบุตรสาวอย่างใจดี เพราะกลับมาจากในเมืองกับกณวรรธจึงมาเฝ้าอาการของเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วงเช่นกัน
ศศิกานต์มีวัยไล่เลี่ยกับพลอยชมพูและเรียนโรงเรียนเดียวกัน กณวรรธยิ้มกว้างเมื่อยัยลูกหมูน้อยของเขาจะอยู่ทานข้าวด้วย คุณหมอหนุ่มรู้สึกระชุ่มกระชวยหัวใจที่สุด หลังจากไปเรียนต่อหลายปีและกลับมาบ้านบ้างในช่วงปิดเทอม เด็กสาวตัวน้อยของเขาเจริญวัยขึ้นกว่าเดิม จนเข
