ตอนที่ 1.3 ขายบริการ
1004 คำ
(มึงก็รู้ว่าถ้าเขาเปลี่ยนตัวแปลว่าเขาไม่รับลูกค้าคนนี้ ส่วนใหญ่ก็ถ้าเป็นคนบ้านเดียวกัน แต่เดี๋ยวนะ น้องเขาเป็นคนแถวนี้คงไม่ใช่เหตุผล)
“…”
คนฟังเงียบจนเพื่อนสนิทรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ เสียงหัวเราะที่ดังอย่างชอบอกชอบใจนั้นค่อยๆ เบาลงจนกระทั่งเกิดเป็นความเงียบ
กันตภัทรรับรู้ได้ทันทีว่าเพื่อนสนิทกำลังไม่พอใจผู้หญิงคนนั้นหักหน้าเขาอย่างไม่มีสาเหตุหรือไม่ตอนนี้ไอ้ธามเพื่อนเขามันกำลังคิดหาสาเหตุอยู่จนเครียด
ก็ในเมื่อชีวิตนี้มันไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเลยสักครั้ง ตอนนี้คงรู้สึกว่าถูกฉีกหน้าออกเป็นชิ้นๆ
(เอาน่า เด็กมันคงมีเหตุผลแหละ)
“กูต้องรู้ให้ได้ว่าแม่นั่นเล่นตลกอะไร”
ทำไมถึงมาหลอกว่าจะขายตัวกับเขาแล้วอยู่ๆ ก็ หนีไปเหมือนเรื่องตลก บางทีอาจจะเป็นคนที่ศัตรูทางธุรกิจของเขาส่งตัวมาเพื่อทำลายเขาด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งก็ได้ใครจะไปรู้
ในช่วงธามฤดูร้อนที่กำลังมาถึงคนงานกว่าสามสิบชีวิตต่างขะมักเขม้นทำงานในหน้าที่ของตัวเองเพราะเป็นช่วงที่ต้องลงปลูกต้นสตอเบอรี่เกือบร้อยไร่ในจุดต่างๆ ที่ถูกจัดเตรียมไว้ของสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้ซึ่งหลายคนรู้จักในชื่อ ‘ไร่หมอก’
ไร่หมอกมีที่พักหลากหลายรูปแบบให้ผู้คนได้จับจองผ่านช่องทางออนไลน์เพื่อพักผ่อน สัมผัสบรรยากาศในช่วงปลายปี เก็บสตอเบอรี่ ชมไร่ส้ม กางเต็นท์นอนสัมผัสอากาศหนาว มีลำธารล้อมรอบภูเขาลูกใหญ่ทำให้ตอนเช้ามีหมอกหนาทึบ ล้อมภูเขาลูกนี้ราวกับอยู่ท่ามกลางทะเลสีขาวอันกว้างใหญ่
แต่อย่างไรก็ตามด้วยบรรยากาศที่เย็นสบายตลอดทั้งปีนอกจากจะดึงดูดให้คนต่างจังหวัดได้มาแวะเวียนตลอดทุกช่วงฤดู ยังดึงดูดนักลงทุนให้มาขอซื้อพื้นที่แห่งนี้จนเจ้าของไร่เหนื่อยจะเจรจา
“วันนี้คุณธามจะเข้ามาเหรอ”
“ได้ยินว่าอย่างนั้นนะ คงจะจริง เพราะเห็นให้คนไปทำความสะอาดบ้านพักฝั่งเหนือแล้ว”
เสียงคนงานกำลังพูดคุยกันในหัวข้อที่เป็นประเด็นอยู่ในขณะนี้ต่างเรียกร้องความสนใจให้ทุกชีวิตที่อยู่รายล้อม หลังจากฟังจบต่างก็ขมักเขม้นทำงานต่อเมื่อทราบว่าเจ้าของไร่จะเดินทางมาถึงที่นี่ในวันถัดไปแต่ไม่ได้มีเวลาที่แน่ชัด
‘เขา’ ที่คนในพื้นที่ต่างรู้จักชื่อ แต่น้อยคนนักที่จะได้เห็นหน้า แม้กระทั่งคนงานในไร่ที่อยู่มานานกว่าสองปียังได้เห็นหน้าค่าตาเพียงไม่กี่ครั้ง ได้เห็นแค่ผ่านสื่อออนไลน์ที่หลายคนเอามาซุบซิบคุยกันเท่านั้น
แต่ต่อจากนี้เวธัสตั้งใจจะเข้ามาจัดการไร่หมอกอย่างเต็มที่ เพราะธุรกิจทางบ้านมีน้องสาวของเขารับผิดชอบแล้ว ไม่แน่ว่าเขาอาจจะต้องย้ายถิ่นฐานมาอยู่ทางเหนือเร็ววัน เขาชอบอากาศของที่นี่ ผู้คนทางนี้ก็น่ารักและอบอุ่น
“ยังไงล่ะมึง ถึงขั้นต้องไปสืบเรื่องน้องเขาเลยเหรอ แค้นอะไรขนาดนั้น”
กันตภัทรพูดพลางขำเมื่อรู้มาว่าเพื่อนสนิทติดใจกับเรื่องเมื่อคืนที่ถูกสาวขายบริการแหกหน้าแอบหนีกลับก่อนที่จะได้บริการ
เขารู้ดีว่าเพื่อนสนิทรู้สึกขายหน้าที่ถูกผู้หญิงปฏิเสธทางอ้อมเพราะที่ผ่านมาเพื่อนคนนี้ไม่เคยต้องผิดหวังเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้ง ทั้งฐานะ หน้าตาล้วนแล้วแต่ดึงดูดให้สาวเล็กสาวใหญ่เข้าหาเองทั้งนั้น
แล้วสาวคนนั้นคงทำให้มันคนนี้รู้สึกโกรธใช่เล่น เพราะกันตภัทรรู้มาว่าเวธัสให้คนตามสืบเรื่องของผู้หญิงตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งวันนี้ก็ยังเห็นมันนั่งดูรูปในไอจีสาวคนนั้นอยู่
“เออ แค้น เดี๋ยวกูจะแหกหน้าให้บ้าง”
“แหกหน้าหรือแหกอย่างอื่น” เพื่อนสนิทล้อ
เพราะดูจากสีหน้าตอนที่มองรูปสาวคนนั้นคงไม่ได้แค่อยากแก้แค้น มันคงดูจนเริ่มสนใจแล้วแน่
“กูจะแต่งงานแล้ว มึงอย่าลืม แค่อยากแกล้งให้หัวหด”
กันตภัทรหัวเราะในลำคอจนมีเสียงหึออกมา ทั้งที่มันบอกว่ากำลังจะแต่งงานแต่ตอนนี้กลับนั่งดูรูปผู้หญิงอีกคนที่ไม่ใช่คู่แต่งงานของมัน
” แล้วมึงรู้ไหมเขาเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ทำไมไปขายตัว”
คนถูกถามนั่งเงียบเป็นนาทีก่อนจะตอบกลับไปว่า
“กูไม่ได้อยากรู้ขนาดนั้น แค่หาวิธีเอาคืน”
เวธัสเอ่ยเสียงเรียบคล้ายว่าไม่ใส่ใจ จะให้อีกฝ่ายรู้ได้อย่างไรว่าเขาอยากรู้จนถึงขั้นให้คนไปสืบทุกเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น ถ้าอีกฝ่ายรู้มีหวังโดนล้อแน่
เขาไม่ได้สนใจแต่แค่อยากหาคำตอบให้ตัวเองว่าทำไมผู้หญิงถึงได้หนีเขา
เอย อริสรา สาววัยยี่สิบห้าปีที่กำลังตกงานเพราะบริษัทที่ทำอยู่มีปัญหาภายในจนไปต่อไม่ได้ แม่ที่เช่าอาคารพาณิชย์เพื่อเปิดร้านข้าวมันไก่กำลังติดหนี้ครอบครัวอดีตนักการเมืองรายหนึ่งที่มีอิทธิพลในพื้นที่
ดูเหมือนโลกจะกลมเกินไปอย่างไม่น่าเชื่อเพราะนักการเมืองรายนั้นคือคนเดียวกับคนที่เจรจาซื้อที่ดินของเขาแต่ถูกปฏิเสธ จนทำให้ฝ่ายนั้นไม่ค่อยพอใจ
นี่อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้สาวคนนั้นมาทำงานขายบริการ แต่คนของเขาก็สืบรู้มาอีกว่า มันเป็นครั้งแรกของเธอจริงจนเขาต้องร้องว้าวในใจ
ผู้หญิงคนนั้นร้อนเงิน เขาสรุปได้แบบนั้น
“เชื่อครับคุณเวธัส”
ชายหนุ่มปรายตามองเพื่อนสนิทอย่างนึกรำคาญ เกลียดสายตาที่ถูกมองมาอย่างรู้ทันจนต้องเบือนหน้าหนีมาอีกทาง
- ผู้เขียน
