นายใจดี...1
498 คำ
“ขอบคุณนายเถอะค่ะ นายเตรียมห้องที่ดีที่สุดของรีสอร์ทไว้ให้คุณเดือนเลยนะคะ” พิกุลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“อย่างพี่วัตเนี่ยนะคะ เดือนฟังผิดไปหรือเปล่า” เดือนแรมไม่อยากจะเชื่อหูในสิ่งที่ตนเองได้ยิน เพราะคนอย่างภวัตไม่มีทางต้อนรับเธอดีขนาดนั้น
“ใช่ค่ะ คนอย่างนายเนี่ยแหล่ะที่ปฏิเสธรายได้หลักแสน เพื่อจัดห้องนั้นไว้ให้คุณเดือน” พิกุลกล่าวจริงจัง
“ไม่น่าเชื่อจริงๆ สงสัยจะกินยาผิดขนานแน่ๆ เลย” เดือนแรมเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม คนที่ไม่เคยหยิบยื่นไมตรีให้เธอ กลับให้เธอพักในห้องที่ดีที่สุดของรีสอร์ท มันช่างย้อนแย้งกับพฤติกรรมของเขาเหลือเกิน
“ไม่หรอกค่ะ นายใจดีมาก พนักงานที่นี่รักนายทุกคน ตั้งแต่ที่นายเข้ามาบริหาร นายก็ใส่ใจพนักงานตัวเล็กๆ ไม่ได้แบ่งชนชั้นวรรณะเลยค่ะ หายากมากเจ้านายแบบนี้ เจ้านายในอุดมคติเลยค่ะ” พิกุลเยินยอเจ้านายให้หญิงสาวฟัง นั่นทำให้หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อว่าเขาเป็นอย่างนั้นจริงๆ เธอพาลคิดไปว่าเข้าจ้างพิกุลมารีวิวเขาให้ดูดี หรือว่าพิกุลแอบชอบเขา นั่นคือสิ่งที่เดือนแรมสงสัยอยู่ในใจ
“ก็คงจะใจดีกับลูกน้องแหล่ะค่ะ คนอื่นก็ไม่นะคะ” เดือนแรมยังยืนยันความเชื่อของตนเอง
“ต้องลองเปิดใจ แล้วจะได้เห็นนายในแบบฉบับที่คุณเดือนไม่เคยเห็น” พิกุลยังคงเยินยอเจ้านายต่อ
“ได้ค่ะ จะเปิดใจให้เลยค่ะ อยากเห็นเหมือนกัน มุมแบบนั้นของพี่วัต” เดือนแรมยิ้มตอบเช่นกัน แม้ในใจจะไม่เชื่อ แต่เพื่อไม่ให้พนักงานในรีสอร์ทเขารับรู้เรื่องความบาดหมางระหว่างเธอกับเขา เธอก็จำเป็นต้องทำ
“ว่าแต่เย็นนี้คุณพิกุลก็ต้องไปฉลองกับเขามั้ยคะ” เดือนแรมเปลี่ยนเรื่อง เพราะไม่อยากคุยเรื่องบาดหมางระหว่างเธอและภวัต
“ไปสิคะ แต่ว่านายให้ดิฉันมารับคุณเดือนไปร่วมงานด้วยนะคะ” พิกุลเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มอ่อน ดีนะที่เธอพูดถึงเรื่องนี้ ไม่อย่างนั้นพิกุลคงลืม และไม่ได้บอกเธอให้เตรียมตัวไปงานเลี้ยงเย็นนี้ มีหวังโดนเจ้านายเอ็ดแน่ๆ
“เดือนต้องไปด้วยเหรอคะ” เดือนแรมเอ่ยถามด้วยความสงสัย ทั้งที่เธอไม่ได้เกี่ยวอะไรกับรีสอร์ทของเขา แต่เขากลับให้เธอไปร่วมงานที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวแบบนี้ เธอไม่เข้าใจว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“ใช่ค่ะ นายสั่งว่าถ้าคุณเดือนถามว่าทำไมต้องไปร่วมงาน ให้ตอบไปว่า ถ้าคุณเดือนอยากได้ข้อมูลหลายๆ มิติในการทำวิจัย คุณเดือนก็ต้องไปร่วมงานค่ะ” พิกุลตอบตามที่เจ้านายของเธอสั่งเอาไว้ อย่างไม่ผิดเพี้ยนแม้สักคำ
- ผู้เขียน
