คืน...เดือนแรม

สงบศึกชั่วคราว...1

“สวัสดีครับ” ชายวัยกลางคนเอ่ยอย่างมีไมตรี

“คุณเดือนลองทานอันนี้ดูสิครับ มันคือกุ้งปันใจ เมนูซิกเนเจอร์ของที่นี่เลยครับ” ว่าแล้วคนหน้าหม้อที่หญิงสาวประเมินตั้งแต่ต้นอย่างปราการก็เริ่มจีบเธอ หลังจากที่ภวัตกล่าวจบ นั่นทำให้หญิงสาวรู้สึกอึดอัดแต่ไม่แสดงออกเท่าใดนัก

ส่วนภวัตนั้นมองออก เขาได้แต่พยายามข่มใจไว้ไม่ให้รู้สึกอะไร เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้วปราการก็เป็นคนโสดที่มีอนาคตไกล หากว่าเขาคิดจะรักจะชอบเดือนแรม และจริงใจกับเธอ เขาในฐานะพี่ชายของเพื่อนสนิทเธอ ก็ควรจะร่วมยินดี ไม่ใช่มาหวงก้างแบบตอนนี้

“ขอบคุณค่ะ” เดือนแรมเอ่ยออกมาด้วยท่าทางอึดอัดใจ แต่ก็ยอมรับประทานเมนูซิกเนเจอร์ของที่นี่ พอเคี้ยวเข้าไปคำแรกเท่านั้น เธอก็รู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่ราคาคุย แต่มันคือความอร่อยที่เธอไม่เคยทานที่ไหนมาก่อน มันคล้ายๆ กุ้งเทมปุระ แต่ตัวแป้งที่มาชุปมีการปรุงรสได้แบบเหนือชั้นมาก ไม่ต้องมีน้ำจิ้ม เธอบอกได้คำเดี๋ยวเลยว่ามันสมควรอย่างยิ่งที่จะเป็นเมนูซิกเนเจอร์

“อร่อยมากจริงๆ ค่ะ เดือนรู้สึกอิจฉาทุกคนนะคะที่มีโอกาสได้ทานของอร่อยแบบนี้บ่อยๆ” เดือนแรมเอ่ยออกมาพร้อมทั้งมองไปรอบๆ ไม่พยายามที่จะให้ความสำคัญกับปราการ แต่ทว่าปราการก็ไม่ยอมหยุดแค่นั้น เขายังคงรุกต่อโดยไม่สนใจท่าทีอึดอัดของหญิงสาว

“อร่อยงั้นก็ต้องทานเยอะๆ นะครับ” ปราการยังคงตักกุ้งปันใจให้หญิงสาวอีก เดือนแรมก็ไม่กล้าเสียมารยาทพอที่จะปฏิเสธอาหารที่เขาตักให้ เธอพยายามขอความช่วยเหลือจากภวัตทางแววตา แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่สนใจเธอสักนิด

“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเดือนตักเองก็ได้ค่ะ เดี๋ยวทานไม่หมดแล้วจะเสียของ” ด้วยความอึดอัดใจ ทำให้หญิงสาวต้องปฏิเสธออกไปแบบนิ่มนวลที่สุด

“ได้ครับ งั้นเดี๋ยวผมรินไวน์สูตรใหม่ที่เราผลิตเองที่นี่ให้คุณเดือนไว้ดื่มด้วยดีกว่า” แม้ว่าจะปฏิเสธเรื่องกุ้งปันใจแล้ว ปราการก็ยังหาทางตีสนิทกับหญิงสาวไม่หยุด จนคนบนโต๊ะต่างส่ายหน้าด้วยความช่างตื้อของเขา

ปราการเป็นคนเจ้าชู้คนหนึ่ง แต่การทำงานของไม่บกพร่องและไม่มีที่ติ แต่เพราะความเป็นพ่อพวงมาลัยทำให้เขายังไม่ลงเอยกับใครสักที ครั้งนี้เขาอาจจะชอบเดือนแรมจริงๆ ก็ได้ นั่นทำให้ทุกคนเลือกที่จะเงียบและมองไปที่นักร้องบนเวที แล้วปล่อยให้ปราการตั้งป้อมจีบเดือนแรมไปเรื่อยๆ ส่วนภวัตนั้นก็แกล้งมองไปที่เวที แต่หูของเขานั้นฟังการสนทนาของคนทั้งคู่อยู่ตลอดเวลา

เมื่ออีกฝ่ายไม่ช่วย หญิงสาวก็ยกแก้วไวน์ขึ้นจิบแก้วแล้วแก้วเล่า ส่วนภวัตนั้นก็ถูกเชิญไปขึ้นเวทีเพื่อกล่าวขอบคุณพนักงานที่ร่วมสู้มาด้วยกัน เขากลับมาอีกครั้งเขาก็พบว่าเดือนแรมกำลังเริ่มเมา

“เดือน ทำไมอยู่ในสภาพนี้” ภวัตดุหญิงสาวทันทีที่เธอเมาจนเกือบจะหลับอยู่แล้ว ส่วนปราการนั้นถ้าไม่เกรงใจเขา ป่านนี้คงมาคลอเคลียกับเดือนแรมแล้ว ดีนะที่รสรินทร์ตำหนิปราการ ทำให้เขาไม่กล้ามารุ่มร่ามกับเดือนแรมเท่าไหร่