“ฮึ่ม!” เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด “เอาล่ะคิริมา! หมดเวลาเศร้าแล้วโว๊ย ต่อไปนี้ เธอจะเดินไปข้างหน้า...เธอจะแรด เธอจะร่านอย่างมีสไตล์ เธอจะใช้ชีวิตอวบ ๆ อ้วน ๆ ของเธอให้สนุกที่สุด!!!”
แน่นอน...เธอจะเปิดใจรับผู้ชายคนใหม่ เธอจะไม่ปิดกั้นหัวใจตัวเองเพื่อใครอีกแล้ว
“รักตัวเองเหอะ!” เธอบอกตัวเองไม่ให้จมปลักอยู่กับความรักโง่เง่าที่ไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะการรักเขาข้างเดียวมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากเสียเวลาเปล่า แทนที่จะได้สนุกสุดเหวี่ยงให้คุ้มกับวัยสาวสะพรั่ง วัยที่โฮโมนส์กำลังพลุ่งพล่านเดือดดาล...
“อย่าไปรักคนที่..ไม่มีทางรักเธอ!!”
ขณะที่เธอกำลังนั่งรถเมย์สายเดิมเพื่อจะเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ห่างจากที่พักไปไม่กี่ป้ายรถเมย์ โทรศัพท์ของเธอก็มีสายเรียกเข้า...
“ไอ้แทน???...” วินาทีแรกเธอแอบคิดว่าเป็นเพื่อนรักของเธอ..มันอาจโทรมาง้อ ..แต่พอเห็นหน้าจอโทรศัพท์ก็ใจแป้ว เพราะไม่ใช่คนที่เธอคิด
“ไอ้โชน...โทรมาทำไม?” เธอสงสัยจริงๆนะ เพราะหมอนี่ไม่เคยโทรหาเธอเลย แม้มันจะแสดงท่าทีอยากมาสนิทกับเธอ ชอบเข้ามาพูดคุยหยอกล้อกับเธอทุกครั้งที่เจอกัน แต่มันก็ไม่เคยโทรมา
“แต่เช้าเลย?” เธอกดรับโทรศัพท์สายนั้น ส่งสียงทักเหมือนรำคาญนิด ๆ ทั้งที่ก็แอบรู้สึกดีที่มีผู้ชายฮอตๆโทรหาแต่เช้า ผู้ชายที่สาวๆทั้งมหา’ลัยกรี๊ดกร๊าดอยากได้เป็นแฟน พอๆกับนายแทนตะวันนั่นแหละ
“ว่าไงโชน?”
“วันนี้ว่างมั้ย มาหาที่ห้องหน่อย”
“ห๊ะ!!” เธออึ้งไปเลย นี่เธอไปสนิทกับนายโชนแสงตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมถึงมาชวนเธอขึ้นห้อง “กินยาผิดซองปะเนี่ย อยู่ ๆ มาสั่งให้ฉันไปหาที่ห้อง หรือว่าเมา!!”
“ใครกันแน่ที่เมา ไม่รู้ล่ะ ยังไงวันนี้เธอก็ต้องว่าง ต้องว่างเท่านั้น ห้ามยุ่งเด็ดขาด!”
“นี่! นายต้องการอะไรห๊า?? รีบบอกมาเลย พูดตรงๆ ไม่ต้องชักแม่น้ำทั้งห้า...”
“อ้าว!! นี่อย่าบอกนะว่าลืมที่พูดกันเมื่อคืน” โชนแสงโวยวายพร้อมกับส่งเสียงโอดครวญ “ที่ถามว่าเอามั้ย เอามั้ย ทำเรานอนไม่หลับเลย...”
เธอชะงัก...พยายามทบทวนว่าเมื่อคืนพูดอะไรกับโชนแสงไปบ้าง แล้วก็คิดขึ้นมาได้...
‘เอางี้ ถ้าฉันน่ารักจริง ๆ อย่างที่นายพูด งั้นนายก็รักฉันเลยสิ รักฉันเลย เอามั้ย เอามั้ยล่ะ’
คิริมาตาเหลือกโปน กลืนน้ำลายเอื้อก “เมื่อคืนฉันคงเมามากไปหน่อย ก็เลยพูดไปเรื่อย นายคงไม่ถือสาคนเมาหรอก...ใช่มั้ย??”
“ไม่รู้ล่ะ วันนี้เราไม่ได้ไปเรียนก็เพราะเธอ เราปวดหลังไปหมดเลย มารับผิดชอบด้วย”
บอกเพียงเท่านั้นก็วางโทรศัพท์ไป จากนั้นก็ส่งที่อยู่คอนโดของตัวเองมาทางไลน์เสร็จสรรพ พร้อมส่งสติ๊กเกอร์หัวใจมารัวๆ
“นายโชน เป็นบ้าอะไรเนี่ย ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจมาทำไมเนี่ย คิดว่าฉันจะหลงกลเหรอยะ??? คิดว่าฉันจะใจเต้นรัวเพราะนายเหรอ?? มุกนี้ใช่ไม่ได้ผลกับฉันหรอกย่ะ ฉันจิตแข็งกว่าที่นายคิดเยอะ รู้ไว้ด้วย!!”
แต่ก็รู้สึกสวยนะ...ที่มีผู้ชายไลน์มาตื๊อให้ไปหาที่คอนโด...แต่คอนโดห้องนั้นคงมีสาวๆแวะเวียนเข้าออกเป็นว่าเล่นแหละ หึ !
“จะให้ไปหาที่คอนโดเนี่ยนะ? มันใช่เหรอ? ถ้าปวดหลังขนาดนั้นก็ให้หมอนวดไปหาสิ จะให้ฉันไปทำไม ฉันไม่ใช่หมอนวดซะหน่อย ชิ!!”