มื้อค่ำที่แสนอึดอัดช่างดูเนิ่นนานเหลือเกินในความรู้สึกของอังศุมาลิน ทั้งๆ ที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ก็ยังสามารถรับรู้ได้ว่า แม่อังสนาแทบจะป้อนข้าวให้กับภากรอยู่รอมร่อ หญิงสาวคิดอย่างขุ่นเคืองใจ และก็รู้สึกเสียดายนักที่ท่านนายพลอัสนีไม่ได้อยู่ดูช็อตเด็ดในวันนี้ หากท่านเห็นคงไม่บังคับให้หล่อนแต่งตัวสวยๆ ยิ้มหวานๆ ให้กับภากรอีกอย่างแน่นอน
“พี่อัฐคะ ตักผัดผักให้อังหน่อยสิคะ อังตักไม่ถึง” อังสนายังออเซาะไม่เลิก แต่ภากรก็ตักให้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ขอบคุณค่ะพี่อัฐ วันหน้าไปทานข้าวบ้านอังอีกนะคะ คุณพ่อกับคุณแม่ถามถึงอยู่บ่อยๆ ค่ะ ท่านบอกว่าอยากได้พี่อัฐมาเป็นลูกเขย”
อังศุมาลินแทบจะอาเจียนเอาของเก่าออกมา หญิงสาวรวบช้อนทำท่าจะลุกหนี แต่ภากรคนใจดำก็ยังมีหน้ามาเรียกไว้อีก
“ไม่มีมารยาทเลยนะอังศุมาลิน คิดจะลุกจากโต๊ะอาหารก็ลุกดื้อๆ”
คำตำหนิของภากรทำเอาหญิงสาวหน้าตึงเปรี๊ยะ ตวัด
