เท้าเล็กขาวสะอาดชะงักอยู่ตรงหน้าประตูห้องน้ำ เมื่อก้าวออกมาแล้วเห็นร่างใหญ่โตของภากรนอนเอกเขนกคุยโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียง แก้มสาวแดงระเรื่อ ก้มลงมองสภาพตัวเองที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียวพันร่างด้วยความสังเวชใจ กำลังจะหมุนตัวกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง แต่เสียงห้วนจัดก็หยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่างเอาไว้เสียก่อน
“กลัวแม้กระทั่งผัวตัวเองหรือไงอังศุมาลิน”
“ฉันไม่ได้กลัวค่ะ แค่จะเข้าไปแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้”
น้ำเสียงที่โต้ตอบออกไปตะกุกตะกักจนอดสังเวชใจตัวเองไม่ได้ แถมเนื้อตัวก็ยังสั่นเทาราวกับลูกนกเปียกฝนอีกต่างหาก
ภากรระบายยิ้มขบขันกับท่าทีระแวดระวังภัยของสตรีที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายตรงหน้ายิ่งนัก
“ถ้าคิดว่ามันไม่เรียบร้อย แล้วใส่ออกมาทำไมล่ะ หรือว่าต้องการยั่วผม”
“จะบ้าหรือคะ ทำไมฉันต้องยั่วคุณด้วย ก็แค่...แค่คิดว่าจะได้อยู่ในห้องคนเดียวเหมือนกับทุกคืนที่ผ่า
