เวลาผ่านไป
อนาวินยังคงอยู่แบบนั้นเขาไม่ยอมกลับอย่างที่บอกจริงๆ แม้จะถูกพ่อของเธอนั้นใช้งานหนักสารพัดแต่เขาก็ยังอยู่ งานที่พ่อของเธอทำมันเป็นงานในสวนในไร่ ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยทำงานแบบนี้เลย เคยอยู่แต่ในบริษัท นั่งอยู่ในห้องแอร์ จับปากกาเซ็นเอกสารเท่านั้น ไม่เคยต้องมาตรากตรำตากแดดตากฝนเพื่อทำงานแบบนี้
"พี่ครูเอ็มมา!" เสียงตะโกนของน้องชาย ลิตาที่กำลังนั่งป้อนข้าวลูกอยู่ก็รีบเดินออกไปดูทันที ซึ่งนั่นก็ทำให้อนาวินรีบตามไปเช่นกัน เพราะอยากรู้ว่าเป็นใคร
"มาค่ำเชียว มีอะไรหรือเปล่าเอ็ม"
"แวะเอาปลาช่อนนามาฝากน่ะ คืนก่อนไปปักเบ็ดมา ได้มาหลายตัวเหมือนกันก็เลยแวะเอามาฝาก จะได้เอาไปต้มให้เจ้าตัวน้อยกิน"
"ขอบคุณมากนะเอ็ม"
"ไม่เป็นอะไร"
ขณะที่ทั้งสองกำลังยืนสนทนากันอยู่ อนาวินที่เดินตามมาด้วยก็เอาแต่จ้องมองผู้ชายอีกคนตาเขม็ง เขาไม่รู้ว่าคนนี้เป็นใคร แต่รู้สึกไม่ชอบสายตาที่กำลังมองภรรยาของเขาเล
