ช่วงเวลาสองทุ่ม
หลังจากดูตัวพูดคุยเสร็จผู้เป็นพ่อกับพี่ชายบุญธรรมก็ออกไปงานเลี้ยงสังสรรค์ตามฐานะคนร่ำรวยที่ต้องเข้าสังคมเพื่อการค้า
"อะไรนะ?! พี่จะไป"
"เธอก็ได้ยินแล้วนี่ ไม่ได้หูหนวก"
"ทำไมพี่ต้องไปด้วยล่ะ.."
"ฉันเบื่อ! เบื่อเรื่องราวยุ่งยากวุ่นวายของเธอเต็มที"
"ไม่จริง!! ฮึกกก พี่วินโกหกบอกมานะว่าทำไม"
หมับ!!
'โอ๊ยยยย'
ตัวเล็กร้องลั่นเมื่อโดนกระชากเหวี่ยงลงพื้น ชายหนุ่มจ้องมองด้วยสายตาเรียบเฉยพร้อมกับพูดจาเย็นชา "รู้เอาไว้ซะด้วยนะ..ว่าเธอเองไม่ได้สำคัญขนาดนั้นเพราะตอนนี้ฉันมีสิ่งที่สำคัญกว่า"
"พี่โกหก ฮือออ พี่จะช่วยหนูแต่แรกทำไมถ้าพี่.."
"ก็เพราะฉันอยากรู้ว่าเมียกับลูกปลอดภัยไหมที่อยู่กับคนพวกนี้!!"
"เมียกับลูก"
"ใช่! นุ่นไม่ได้ท้องกับพ่อของเธอหรอก แต่เด็กในท้องเป็นลูกของฉัน"
สุดท้ายคนเราก็ต้องยอมรับโชคชะตาว่าไหม..
วินเงยหน้าถอนหายใจออกมาขณะเดียวกันวาวาก็ร้องห่มร้องไห้
