"ไปไหนมา?" น้ำเสียงเเข็งกระด้างผิดจากปกติที่พอแฟนจ๋าเปิดประตูมาจะต้องเอ่ยเรียกเสียงหวาน มาวันนี้พอยิ้มเข้าห้องปุ๊บกลับรู้สึกถึงบางอย่างที่แปลกไป "ไปหาม๊ามา ยิ้มก็แชทบอกแล้วนะ" "งั้นเหรอ" คนตัวโตนั่งกอดอกอยู่บนโซฟาที่เดิม พร้อมกับเอ่ยปากถามแต่สีหน้าดูไม่วางใจแบบสุดๆ เขาเป็นอะไร ไม่พอใจอะไรอย่างนั้นเหรอ? "เอ้า ทำไมถามแบบนั้นอะ เมื่อวานก็โอเคไม่ใช่เหรอคะ" ยิ้มเดินเข้าไปนั่งข้างกายชายหนุ่มผู้เป็นแฟน จ้องมองและสังเกตุคนตรงหน้าอย่างเช่นปกติ ดูว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมไหม ซึ่งแน่นอนสีหน้าเขาดูเปลี่ยนไปจากทุกวันจริงๆ นั่นแหละ "เป็นอะไรคะ คิดถึงเหรอ? จุ๊บ" ริมฝีปากสวยจุ๊บแก้มซ้ายของคนตัวโตอย่างเอาใจ แต่เขานั้นกลับทำหน้าหน้าตึงอย่างกับอะไรดี "จะไปไหน?" จู่ๆ เขาก็ลุกพรวดพรวดจะเดินหนีไปโดยไม่พูดจา ดีที่มือเธอคว้าตัวเขารั้งไว้ได้เสียก่อน ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่เขาไม่เคยทำแบบนี้กับเธอ ไม่เคย