หลังจากแยกกับอายันแล้วอินทรก็เดินกลับมาที่ห้องพักนักดนตรี ตอนนี้มีคนมากมายอยู่ในห้องพักเนื่องจากพวกนักดนตรีกลับลงมาแล้ว ส่วนอังเปาก็หายไป อินทรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาติดต่อหาปลายสายแต่อีกคนก็ไม่รับเขาจึงตัดสินใจกลับห้อง
ทางฝั่งของอายันหลังจากแยกกับแฝดผู้พี่แล้ว แขกอีกคนที่ไม่ได้รับเชิญก็เดินเข้ามาทักทาย น้ำเสียงเย็นชาแฝงความไม่พอใจ
“เจอกันที่นี่คงไม่บังเอิญหรอกใช่ไหม” อังเปากอดอกพิงผนังกำแพง
“นั่นสิ นี่พี่สะกดรอยตามผมมาเหรอ”
“คิดว่าฉันมีเวลาว่างมาสนใจเรื่องของนายหรือไง เห็นไหมว่ามาเที่ยว” เธอลอยหน้าลอยตา ซึ่งอายันก็ไม่ได้คิดว่าเธอสะกดรอยตามจริงๆ เพราะเดิมทียัยพี่สาวคนละพ่อคนละแม่คนนี้ก็ชอบเที่ยวกลางคืนอยู่แล้ว การอยู่ในร้านนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องแปลกอะไร หวังก็แค่...
“นี่พี่เคยเจอผมที่นี่รึเปล่า”
“ถามอะไรโง่ๆ แล้วที่ฉันยืนคุยอยู่ไม่ใช่นายหรือไง”
“ผมหมายถึงวันอื่นต่างหาก” อังเปาคิดในใ
