“ผู้ชายคนนั้น!!” สีหน้าและแววตาของป้าโรส บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ และฉันก็ตัดสินใจเอ่ยถามป้าออกไปด้วยความสงสัย
“มีอะไรเหรอคะ ป้าโรส?”
“ผู้ชายคนนั้นเขายังนั่งที่หน้าบ้านเราอยู่เลยลูก แล้วตอนนี้หิมะก็กำลังตก ป้าว่าเราเรียกเขาเข้าบ้านหน่อยไม่ดีกว่าเหรอ เดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้นะยังไงซะเขาก็เป็นเพื่อนพี่ชายเราไม่ใช่หรือไง” คำตอบของป้าทำให้ฉันถอนหายใจออกมา ก่อนจะเอ่ยบอกป้าไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ป้าโรสคะ ป้าไปพักผ่อนเถอะนะคะ เดี๋ยวเขาทนไม่ไหวก็กลับไปเองแหละค่ะ อีกอย่างป้าจะเรียกทุกคนที่นั่งอยู่หน้าบ้านเราเข้ามาในบ้านไม่ได้นะคะ โดยเฉพาะผู้ชายคนนั้น”
ฉันตอบป้าไปแบบนั้นด้วยอารมณ์บางอย่าง และนั่นก็ทำให้ป้าเดินออกไปจากห้องของฉันอย่างเงียบ ๆ
และเมื่อบานประตูห้องถูกปิดลง ฉันก็ลุกไปมองที่ริมหน้าต่าง ก่อนจะเห็นว่าพี่คิมหันต์เขานั่งรออยู่ตรงนั้นจริง ๆ
เขายังคงนั่งคุกเข่าอย
